Edebistan Tüm Yazılanlar
Madem öyle, Süleyman amcanın sandalyesinden bahsedeyim. Kişiye özel yontulmuş el mamulünden. Sandalye, Süleyman amcanın 35 yıllık mermer çalışmaları e...
Oğlanı o derece korkutmak istememişti. İstememiştir yani. Ama hangimiz yapmayız ki? Hep öcülerle büyüdük biz de. Bizim okulun bodrumunda iskeletler va...
Solucanımın sırra kadem basmasının üzerinden kırk gün geçti. (Ölüme de kadem basmış olabilir, çünkü son görüldüğü günün gecesindeki alametler bu ihtim...
Uzun bir yol var önümde hissediyorum. Çantamı alıp çıktım. Annem ve babam endişelendi. Ben olsam ben de endişelenirdim. Ne zaman döneceğimi bilmiyorum...
Şimdi, evet ne yazık ki şimdi ağlıyordu yorganı kafasına çekerek usulca. Bir çiçek üşümesi ve kapanması içine çiçeğin... Yapayalnız bulması insanın ke...
“Sayın Müdür bey, okulumuzun çevre düzenlemesi için özen gösteriyoruz, okulumuzun bir yanı mezarlık bir yanı mermerciler atölyesi bir yanı da demir...
Günler kısaldı. Tıpkı gölgeler gibi. Binlerce metre yukarıda sayfalarının çoğunu doldurduğum günlüğümün siyah kapağına boş gözlerle bakıyorum. Her şey...
Elinde çanta personel girişinden koşarcasına girdi. Döşemeler ayağının altından kayıyor sanki ondan önce gidiyor da bir türlü yakalayamıyordu. Esasınd...
Sabah ezanına uyandı. İbriğini alıp iç avluya yöneldi. Hücrelerden birinden sızan ölgün ışığa kayıtsız kalamadı. Gidip küçük pencerenin önünde durdu. ...
Bütün isimlerin bir yankısı var bana kalırsa. Tanıdığım tüm Furkan’lar haşarı, bildiğim bütün Emre’ler yaramaz, Ayşe’ler uyanık, Fatmalar muti ve niha...
Tüm rafine zevklerim birer hatıra şimdi. Fildişinden pipom, özenle saklayıp her gün tozunu aldığım plaklarım ve yalnızca yeter miktar parayı gözden çı...
Mayıs ayının ilk haftasıydı. Hava güneşli ve ılıktı. Öğle yemeği için eve gelmiş, yemekten sonra işe gitmemiştim. O saatten sonra nedense canım ...
Doğum günümde eve sarı tüylü bir kedi aldılar. Her an beni izleyen ve donmuş gibi bakan büyük gözleriyle kediden çok Oya’ya benziyordu. İsmi ne olsun ...
Feryat figan içli içli ağlarken, konuşmamı bile toparlayamıyordum "Ni oldu neye ağlayıveyyon cocuk" sorusuna... Kuracağım cümle kafamda beliriyor ama ...
Otuz milyondan fazla insanın yaşadığı bir kentin en kalabalık yerlerinden birinde, Tokyo'nun Shibuya meydanında ansızın düşmüştün aklıma. Yaya geçidin...
Adam ölmüştü. Bu düşünce sarmıştı zihnini. Ellerini toprağa değdirdiğinde, yakıcı bir sıcakla karşılaştı. Etrafına baktı önce. Görebildiği, toz duman ...
Andrei'yi ilk kez gördüğümde ona, kendisinden daha çok yıpranmış olan diğerlerinden biraz daha fazla üzüldüğümü söylemeliyim. Gözleri çivit mavisi, ke...
Hırıltılı nefesiyle hatırlıyorum, yanımdaydı, koltukta . Yolda görüp onu almakla iyi mi ettim bilemiyorum ama başına bir gelecek vardıysa bunu çoktan ...
Elif’i ilk defa bugün, deniz kenarına götürdüm. Bebek arabasından indirip sahile bıraktım. Hevesle ama tökezleyerek ilerledi. Yaklaştıkça denize...
Tam karşımda oturuyor, gözleri dudaklarımda, kulakları bir tilkininki kadar hassas, olanca dikkatiyle bana yoğunlaşmış bakıyor. Sadece o değil konuşma...