1870’de Hasköy / İstanbul’da doğdu. Galata Getronagan Ermeni Lisesi’ndeki eğitimini hastalığı nedeniyle tamamlamadı. Kendi çabalarıyla Fransızca öğrendi, tarihle ilgilendi. Arevelki (Doğu) gazetesinin yayın kurulunda yardımcılık görevini üstlendi. Kirkor Zohrab’ın çıkardığı Masis adlı haftalık dergide yer alan öyküleriyle ünlendi. Ermenileri hedef alan olayların etkisiyle İstanbul’dan ayrılıp, Varna’ya yerleşti (1896). Bu dönemde İstanbul’daki Püzantion, Jamanak, Paris’teki Anahit gazetelerinde Kağtagan (Göçmen), Y. Kağtagan ve Aşuğ (Aşık) takma adlarıyla öykülerini ve yazılarını yayınlamayı sürdürdü. Varna’dan Mısır’a gitti, Sımpad Pürad’la Sisvan adlı bir aylık dergi çıkardı; Lusaper (Aydınlatan) dergisinin başyazarlığını üstlendi. II.Meşrutiyet’in ilanı üzerine tekrar İstanbul’a döndü (1908). Arevelk gazetesinde yazı işleri müdürlüğü, Getronagan Lisesi ve Üsküdar Srup Haç okulu’nda Ermenice öğretmenliği yaptı. Elazzığ Getronagan Okulu’na müdür oldu (1913). Edebiyat hayatına Dzağig dergisinde yayınlanan bir yazısıyla başladı. Öykü kitapları dışında Kataganeri (Göçmenler, tefrika 1900), Harazad Vorti (Öz Evlat, tefrika 1912) adlı iki romanı bulunan Sırmakeşhanlıyan, tehcir kararı nedeniyle Harput’u terkettikten kısa bir süre sonra eşi ve iki çocuğu ile Elazığ – Diyarbakır yolu üzerindeki Mastar Dağın’nda öldürüldü (1915).
Hayatın İçinde [Giyakin Meç]
(?, ? 1911)
Balıkçı Sevdası
(Aras, İstanbul 2000, 9 seçme öykü: Karidesçi; Balığa Karşılık; Çamaşırcı; Hırsız; Balıkçı Sevdası; Sahil Kızı; Yevnige; Ölülerin Sucusu)
En son aranan öykücüler