Öykücüler Sözlüğü • HÜSEYİN SU

HÜSEYİN SU

1952’de Çiçekdağı/Kırşehir’de doğdu. Asıl adı İbrahim Çelik. Çiçekdağı Hacıduraklı İlkokulu’nu (1964), Keçiören Lisesi’ni (1973), A.Ü. DTCF Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1980). Kütahya, Adapazarı ve Ankara’da öğretmenlik (1980-1997), Milli Kütüphane’de şube müdürlüğü, Beyazıt Devlet Kütüphanesi’nde müdür yardımcılığı yaptı ve emekli oldu (2000). Edebiyat hayatına 1980’de Edebiyat dergisinde yayınlanan bir yazısıyla başladı. Hece (Ocak 1997, ) ve Hece Öykü (Şubat 2004, ) dergilerinin kuruluşunu organize etti ve yayın yönetmenliklerini üstlendi. Öykü, yazı ve söyleşileri Edebiyat, Mavera, İlim ve Sanat, Dergah, Eylül Öykü dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Bir Yağmur Türküsü (1999), Öykümüzün Hikayesi (2000) adlı deneme-inceleme, Teori ve Eleştiri (2004), Düşünce ve Dil (2004), Irmağın İçli Sesi Atasoy Müftüoğlu Kitabı (2008) adlı yayına hazırlama kitapları bulunmaktadır. Gül Şefdeli Yemeni’siyle Türkiye Yazarlar Birliği 1998 Hikaye Ödülü’nü kazandı.

Öykü Kitapları:

(Edebiyat, Ankara 1983, 11 öykü; Tüneller; Ateş; Tüllerin Arkası; Damarda Kan Gibi; Al-nımı Uzatıyordum Rüzgârın Dudaklarına; Isındıkça Buğulanan Toprak; Ana Üşümesi; Ocak, Rah-man; Meşhed; Bir Bulanık Akıntı.)

(Hece, Ankara 1998; 8 öykü: Gülşefdeli Yemeni; Giden Gün Ömürdendi; Yanağımda Dedemin Sakal İzleri; İbrişimden Yürek Bağları; Suya Vuran Kırılgan Sûret; Yüzündeki Denizin Duruluğu; Geride Kaldı Gönlün; Kolum Kısa Yol Uzun)

(Hece, Ankara 1999, 12 öykü: I: Ana Üşümesi; Anlımı Uzatıyorum Rüzgârın Dudaklarına; Tüller; Aydan Arıdır Yüzleri; Bir Bulanık Akıntı; Ütü Yanığı Günler; II: Tüneller; Rahvan; Isındıkça Buğulanan Toprak; Girdaplarda; Kaynayıp Çoğaldıkça Kanımız; Damarlarda Kan Gibi)

(Hece, Ankara 1999, 5 öykü: Beri Dön Güzel de Yüzün Göreyim; Yiğidim Ya Ona Gücüm Yetmiyor$ Gömleği Yırtık Kırmızı Gül; En Gelmezsen Güvercinler Küser; Ayrılık Makamında Gönül Ezgisi)