1926’da Tarsus’ta doğdu. Eeskişehir İnkılap İlkokulu’nu (1937), Konya Askeri Ortaokulu’nu (1940), Eskişehir Ticaret Lisesi’ni (1945) bitirdi. Çeşitli bankalarda memur olarak çalıştı (1940-1960). İstanbul’da kendi adıyla yayınevi kurdu, yönetti (1960). Hiciv-mizah dergisi Yeni Dergi’yi çıkardı (3 sayı, 1965). Gazetecilik yaptı. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları müşavirliğinde bulundu; bu bankada Hakla İlişkiler Müdür Yardımcısı olarak çalışırken emekliye ayrıldı (1977). Hürriyet gezetesi ve Çarşaf dergisinde köşe yazıları yazdı. Edebiyat hayatına 1940’ta Yedigün dergisinde yayınlanan şiirleriyle başladı. Şiir ve yazıları İstanbul, Büyük Doğu, Yücel, Varlık, Toprak, Türke Doğru, Çığır, Hisar dergilerinde yer aldı. Öykü kitabı dışında İnsanoğlu (1947), Deniz Musikisi (1949), Dillere Destan (1954), Dolmuş (1955), Aşkımızın Son Çarşambası (1955), Bir Daha Ölmek (1956), Kör Ayna (1957), İki Kişiye Bir Dünya (1957), Beni Unutma (1958), Karanlığın Gözleri (1960), Akıllı Maymunlar (1960), Seninle Ölmek İstyorum (1960), Üstüme Varma İstanbul (1961), Sahibini Arayan Mektuplar (1961), Yeni Dünya Rekoru (1961), Sevenler Ölmez (1962), Çigan Gözler (1962), Ötesi Yok (1963), Hüzün Şarkıları (1963), Bir Gün Anlarsın (1964), Sadrazamın Sol Kulağı (1965), Mihriban’a Mektuplar (1965), Taşlar ve Başlar (1966), Seni Sevmek: Şiiristan Sultanına Rubailer (1966), İnşallah Maşallah (1966) Mihriban’a Şiirler ve Mektuplar (1967), Sen Aşk Nedir Bilmezdin mi (1967), Avrupa Görmüş Adam (1967), Toprak Olana Kadar (1968), Göbek Davası (1968), Ben Seni Sevdim mi (1968), Halktan Yana (1969), Aşk mıydı (1969), Önce Sen Sonra Sen (1971), Rubailer (1972), Yalan Bitti (1975), Acılar Denizi (1977), En Eski Yalnızlığımdar Aşk Benim (1978), Şiirle Kırk Yıl (1982), Tüm Şiirleri (4 cilt, 1982-84), Dikiz Aynası: Yergi Şiirleri 1971/1980 (1983), Yüzyıl Yanarım Yanmayı Öğrendimse (1984), Sözüm Meclisten Dışarı (1984) adlı şiir ve çok sayıda şiir konulu derleme kitlarları bulunan Oğuzcan 1984’te İstanbul’da öldü.
Hüzün Şarkıları
(Kültür Kitabevi, İstanbul 1969, 2 öykü: Hüzün Şarkıları; Sende, Seninle, Seninçin)
En son aranan öykücüler