Menu
Öykücüler Sözlüğü • TAHİR KUTSİ MAKAL

TAHİR KUTSİ MAKAL

1937’de Acıpayam / Denizli’de doğdu. Acıyapam Ortaokulu’nu, Denizli Lisesi’ni, İstanbul Özel Ticaret Okulu’nu ve Gazetecilik Enstitüsü’nü bitirdi (1959). Denizli, Tan, Yeni Havadis, Hergün, Ordadoğu, Güneş, Sabah gazetelerinde muhabir, sayfa sekreteri, haber müdürü, yazar, yazı işleri müdürü ve genel yayın müdürü olarak çalıştı. Petek, Yelken, Maya, İnanç ve Tarla (1965-99) dergilerini yönetti. Müzik-San Vakfı ile Turizm Yazarları Derneği’nde başkan, Türk Edebiyatı Vakfı’nda genel sekreter olarak bulundu. Denizcilik Bankası ve Printems şirketinde basın müşavirliği yaptı. Edebiyat hayatına 1953’te Demokrat Denizli gazetesinde yayınlanan bir şiiriyle başladı. Öykü, şiir ve yazıları Varlık, Yücel, Milli Kültür, XX. Asır, Türk Edebiyatı dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Fakir İşçi (1957), Babanız Yine Aşık Çocuklar (1987), Ö;kü (1997) adlı şiir, Meydan Dayağı (1977), Kamyon (1979) adlı roman, İçgöç (1964), Acı Yol (1964) adlı röportaj, Büyük Fatih (1967), Sahte Ozanlar: Aşık İhsani ve Ali İzzet’in İç Yüzü (1969), Aşık Veysel (1969), Anadolu’da Türk Mührü (1971), Aşık Zülfükar Divani (1971), Zaralı Aşık Adem (1972), Karacaoğlan (1973), Dadaloğlu (1973), Köroğlu (1975), Pir Sultan Abdal (1976), Aşıklar Şöleni (1977), Aşık Veysel’in Dünyası (1982), Çağlar Boyunca Türk Büyükleri (1983), Benim Benim O Benim (1987), Halkbilim ve Edebiyat (1990), Aşık Hasan Dede (1995) adlı inceleme, Köylü Gözüyle Avrupa (1965) adlı gezi, Al Kırbacı Eline (1978) adlı fıkra, Türk Halk Şiiri Antolojisi (1975), Yunus Emre Şiirleri (1991) adlı antoloji kitapları bulunan Tahir Kutsi Makal, 1999’da İstanbul’da öldü. Karadan’ı ile 1987 Kültür ve Turizm Bakanlığı Öykü Ödülü’nü kazandı.

Öykü Kitapları:

Delitay

(İnanç, İstanbul 1982, 17 Öykü: Acılı Ağaç; Karakız; Çemberlitaş; Denizde Cinayet; Kesin Dönüş; Dumanaltı; Surat; Yorgun Uyku; Han; Parmak; Delitay; Tel Örgü; Ateş; Körkuyu; Pazarda; Yumruk Yaralı Kadın)

Karadan

(İnanç Yayınları, İstanbul 1987, 10 Öykü: Karadon, Son Durak, Baştanayağa Aynur, İme-ce Emri, Sen, Seine, Sen, Namdar Usta, Kendini Yargılayan Adam, Semer)