Öykücüler Sözlüğü • SUAT DERVİŞ

SUAT DERVİŞ

1905’te İstanbul’da doğdu. Tam adı hatice Saadet Baraner. Sırasıyla Seygi Cenap Berksoy, Selami İzzet Edes, Nizamettin Nazif Tepedelenlioğlu ve Reşat Fuat Baraner’in karısı. Özel öğrenim gördü; Fransızca ve Almanca öğrendi. Almanya’da Berlin Konservatuvarı ve Edebiyat Fakültesi’nde okudu, eğtimlerini tamamlamadan Türkiye’ye döndü (1930-33). İkdam gazetesinde kadın sayfası hazırladı (1926). Son Posta, Cumhuriyet, Tan, Haber, Son Telgraf gazetelerinde röportajcılık yaptı. Tan gazetesi muhabiri olarak Sovyetler Birliği’nde bulundu (1937). Yeni Edebiyat gazetesini çıkardı (26, sayı, 1940-41). Sovyet Rusya’ya hayranlığı nedeniyle TKP davasında yargılandı, sekiz aya mahkum oldu. Yaklaşık on yıl İsveç ve Fransa’da sürgün olarak yaşadı (1953-63). Türkiye’ye döndüğünde gazete ve dergilerde yazmayı sürdürdü. Devrimci Kadınlar Birliği’nin kuruluşunda aktif görev aldı (1970). Edebiyat hayatına 1918’de Alemdar dergisinde yayınlanan bir şiiriyle başladı. Öykü ve yazıları kendi çıkardığı gazetenin dışında Yeni Adam, Ses, Servetifünun / Uyanış dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Kara Kitap (1921), Ne Bir Ses, Ne Bir Nefes (1923), Hiç Biri (1923), Fatma’nın Günahı (1924), Buhran Gecesi (1924), Gönül Gibi (1928), Emine (1931), Hiç (1939), Çılgın Gibi (1945), Ankara Mahpusu (1968), Fosforlu Cevriye (1968), Aksaray’dan Bir Perihan (1997) adlı popüler roman, Ben Kimim (1986), Niçin Sovyetler Birliği’ne Hayranım (1944) adlı, inceleme, H. Barbusse ve M. Şolohof’tan çeviri kitapları bulunan Suat Derviş 1972’de İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

(Orhaniye Matb., İstanbul 1923)

(Orhaniye Matb., 1923)

(Suhulet Matb., İstanbul 1924)

(Oğlak, İstanbul 1998, 11 seçme öykü: Bir Yaz Gecesi; Bir Talâk; Bir Sarhoşun Vasiyetnamesi; Deli; Behire’nin Talipleri; Avdet; Yuva; Erkek Aşkı; Saniha Sayfiyede; İstanbul Hanımları Niçin Dedikoduya Sebep Olurlar; O mu?)