1890’da İstanbul’da doğdu. Gazeteci - yazar Yusuf Ziya Ortaç’ın bacanağı. Çengelköy İpdidaisi’ni, Havuzbaşı Mektebi’ni (1902), Beylerbeyi Rüşdiyesi’ni, Mercan İdadisi’ni bitirdi (1909). Tıbbiye’ye girdi ancak devam etmedi; Hukuk Mektebi’ni bitirdi (1914). Meclis-i Mebusan Kavanin Kalemi’nde memurluk yaptı. Ankara’da yeni meclis kuruluup, İstanbul’daki meclis feshedilince işsiz kalınca geçimini sağlamak için gazeteciliğe başladı. Öğrenciliğinde Hıyaban (5 sayı, 1991) adlı bir edebiyat de dergisi çıkaran Orhon, Yusuf Ziya Ortaç’la birlikte Akbaba derğisini (1922), ardından Papağan (1924), Resimli Dünya (1924), Güneş (1926), Edebiyat Gazetesi (1932), Aydabir (1938) ve Çınaraltı (1941) dergilerini çıkardı. Milliyet, Tan, Tasvir-i Efkar, Ulus, Zafer ve Son Havadis gazetelirnde köşe yazıları yazdı. Harp Akademesi, Harbiye Mektebi, Erenköy Kız Lisesi ve İtalyan Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı. Cumhuriyet Halk Fırkası’ndan Zonguldak Milletvekili olarak atandı; 1950’de yeniden atanmayınca gazeteciliğe döndü. Adalet Partisi’nden İstanbul milletvekili seçildi (1965). Ölmüne kadar Son Havadis gazetesindeki köşe yazılarını sürdürdü. Edebiyat hayatına Rüşdiye öğrencisiyken yazdığı şiirlerle başladı. Şiir ve yazıları Türk Yurdu ve Yeni Mecmua, Şair ve Yarın’da yer aldı. Öykü kitabı dışında Fırtına ve Kar (1916), Peri Kızı ile Çoban Hikayesi (1919), Gönülden Sesler (1922), Fiskeler (Fiske takma adıyla, 1922), Hayat Bilgisi Şiirleri (1929), Kervan (1935), O Beyaz Bir Kuştu (1941), İstanbul’un Fethi (1953), İşte Sevdiğim Dünya (1962), Orhan Seyfi Orhon’dan Şiirler (1970) adlı şiir, Çocuk Adam (1941) adlı roman, Kerem ile Aslı (1934), Asri Kerem (1938), Abdülhak Hamid: Hayatı ve Eserleri (1937), Ziya Gökalp: Hayatı ve Esereleri (1937), Yahya Kemal: Hayatı ve Eserleri (1937), Mehmet Akif: Hayatı ve Eserleri (1937), Nazım Hikmet: Hayatı ve Eserleri (1937), Dün, Bugün, Yarın (1943), Kulaktan Kulağa (1943), Maarif Vekili Hasan Ali Yücel’e Açık Mektup (1944), Hicivler (1951), Gençlere Açık Mektup (1951) adlı monografi ve derleme kitapları olan Seyfi Orhan Orhon 1972’de İstanbul’da öldü.
Düğün Gecesi
(Akbaba, İstanbul 1957, 39 mizahi öykü: Düğün Gecesi; Bir Dilencinin Tercümesihali; Sinek; Çöpçatan Ayşe; Hotlak; Maliye Nazırı; İnsaniyetli Adam; Neden Ma’alum; İstanbul’un İçyüzü; Şampiyon Asyatik; Salamonla Konuşmalar; Hasbeten Lillah; Ecel Geldi Cihane; Hicaz Kadısı; Tabansız Ali; Kara Kaplı Kitap; Niçin Sakal Koyuverdim? Dezanşanteler; Şair Kadın; Molla Bey; Bir Kelime Oyunu; Köyde Radyo; Kör Taşı; Kuyruk Acısı; Sakal Hikayesi; Oyun İçinde Oyun; Osman Ağa; Bayılan Adam; Zehirli Gaz; Aşk Uğrunda Züppe; İstanbul’un Kurtuluş Bayramında; Sürpik Deniz Hamamında; Bir İsim Yanlışlığı Yüzünden...; Bizim Oğlan Ne Yapıyor?; Değişen Genç; Namuslu Baba; Antika Saat!...; Yalansız Bir Gün; Selam Söyle!...)
En son aranan öykücüler