Menu
Öykücüler Sözlüğü • ŞEVKET BULUT

ŞEVKET BULUT

1936’da Kilis’te doğdu. İlkokulu Kilis’te okudu (1951). Parasız yatılı olarak girdiği Adana Yapı Enstitüsü’nü (1957), Erzurum Gündüzler Tekniker Okulu İnşaat Bölümü’nü (1959) bitirdi. Kahramanmaraş’ta Milli Eğitim Müdürlüğü’nde çalıştı (1959-62). Kahramanmaraş ve Sivas bayındırlık müdürlüklerinde inşaat teknikeri olarak çalıştı. 1986’da emekli oldu. Edebiyat hayatına, 1954’te Genç Kilis gazetesinde yayınlanan şiirleriyle başladı; Odacı adlı ilk öyküsü 1970’te hareket dergisinde yayınlandı. Şevket Bulut, 1996’da Kahramanmaraş’ta öldü.

Öykü Kitapları:

Al Karısı

(Hareket, İstanbul 1971, 16 öykü: Al Karısı; Gözleri Sulu Meryem; Cin’in Sırtındaki Bıçak; Yılancı Yusuf; Kuyruğu Kesilen At; Öfkeli Maymunlar; Güveyi; Uğursuz Tavşan; Kutsal Hırsızlık; Sığıntı; Yumuşçu Nine; Delinin Ağzındaki Meme; Nehir Yatağındaki Tarla; Odacı Mehmet Efendi; Dördüncü Gelin; Namus Borcu)

Sarı Arabalar

(1974)

Dilek Çınarı

(Türk Edebiyatı, İstanbul 1975, 13 öykü: Eski Toprak; Dilek Çınarı; Kısmet; Dolmalar; Takoz Ahmet; Salça; Yasin Tulumu; Günah Dönemeci; Baba ile Oğul; Okulun Bitişiğindeki Kahve; 50. Yıl Armağanı; Okul Arkadaşım; Üstün Başarılı Öğretmen)

Kefensiz Ölüler

(Dergah, İstanbul 1984, 13 öykü: Bir Tanker Su; Sınır Meselesi; Şaka; Yoldaki Tüpler; Hava Parası; Bir Salkım Üzüm; Kefensiz Ölüler; Fıstık Ezmesi; Halo Macit’in Firarı; Mert Düşman; Doğruluk; Eşkiyanın Kanunu; Temel Atma Töreni)

Sınırdaki Tarla

(Dolunay, Kahramanmaraş, 1996, 15 öykü: Eğitmen Bal Hasan; Karlı Bir İş; Yoğurt Külekleri; Ejder Dayı’nın Öküzleri; Menzeletin Suları; Sınırdaki Tarla; Baykuş; Baba Mesleği; Oyun; Akrepler; Cuma Namazı; Ormandaki Cinayet; Elbiselik Kumaşlar; Çıkmazdaki Adam; Adam Tokatlayan Kahraman)

Yıkık Minare

(Dolunay, Kahramanmaraş, 1996, 15 öykü: Islak Altınlar; Ölü Salası; Haram Para; Kubbeli Mezar; Karıncaların Sırrı; Yıkık Minare; Ölüm Korkusu; Kör Kuyu; Kıble; Son Arzu; Akşam Yemeği; Zürriyet; Kendirli Baba; Seccade; Yumurta Harmanı)

Baharı Göremeyen Çocuklar

(Dolunay, Kahramanmaraş, 1996, 15 öykü: Meydandaki Gazi; Tuz-Ekmek Hakkı; Baharı Görmeyen Çocuklar; Kahramanmaraş’ın Yıkık Evleri; Ölümün Sıcak Nefesi; İftira; Korkunun Kanat Sesleri; Zemheri Sinekleri; Kan Gülleri; İntikam Mangası; Küsküç Ali’nin Oğlu; Gölgesiz Ağaçlar; Aklıyla Oynayan Çocuk; Tabanca; Dumansız Bacalar)

Derin Kuyu

(Dolunay, Ankara 2007)