1931’de İstanbul’da doğdu. İlkokulu Kuzguncuk’ta okudu. Alman Lisesi’nin orta kısmını bitirdikten sonra iş hayatına atıldı. Terzilik, mankenlik, kitapevlerinde tezgâhtarlık yaptı, bir giyim atölyesi açtı, kapattı. Ressam Ömer Uluç’la evliyken bir süre Nijerya’da yaşadı. İki kez evlenip ayrıldı. Edebiyat hayatına 1951’de Yeni İstanbul gazetesinde yayınlanan “Büyük günah” adlı öyküsü ile başladı. Öykü kitapları dışında Sahibin Sesi (1982), Everest My Lord – İşte Baş, İşte Gövde, İşte kanatlar – (1984) adlı oyunu ve Mach I’den Mektuplar (1984) adlı anı-mektubu bulunan Sevim Burak, 1983’te İstanbul’da öldü.
Yanık Saraylar
(Türkiye, İstanbul 1965, Nisan, İstanbul 1993, 6 öykü: Sedef Kakmalı Ev; Yanık Saraylar; Büyük Kuş; Ah Ya Rab Yehova; Ölüm Saati)
Afrika Dansı
(Adam, İstanbul 1982, 11 Öykü: Afrika Dansı; Bir Gece Yemeği; Foto Febüs; Osmanlı Bankası; On altıncı Vav; Bremen Vaporu; Ayakkabıcı Bürjeni; Terzi Kaliurusi; Sainte Pulcherie; Bir Evililik; Ümmü Gülsüm)
Palyaço Ruşen
(Nisan, İstanbul 1993, 15 öykü-metin: Tavuskuşları ve Kartallar; Ekilenler; Yalnızlık; Sır; Mut...; Palyoça Ruşen; O Mamio o Mami Blue; Sanatçı Elbisesi; Kurtla Avcı; Ajda Pekkan; Bekâr; Eski Ateş; Seyahat Esnasında; Takvim Altı Yazıları; Para Kazanmak İçin Yazılan Hikâye)
En son aranan öykücüler