1896’da Şarkikarağaç / Isparta’da doğdu. Karaağaç Rüştiyesi’ni (1908), Konya İdadisi’ni bitirdi (1914). Bir süre İstanbul’da Hadika-i Meşveret’te okudu. Bir ara İttihat ve Terakki aleyhine beyanname yayınladığı iddiasıyla yedi ay Bekirağa Bölüğü’nde tutuklu kaldı. 1920’den itibaren Afyon Karahisar Ticaret Lisesi'nde müdürlük, İstanbul kadıköy, kabataş ve Bezmialem Valide sultan idadilerinde edebiyat, Fransızca ve pedagoji öğretmenliği yaptı (1922-25), Felemenk bahr-i Sefid bankası’nda kambiyo şefi olarak çalıştı, İstanbul kitaplıkları tasnif komisyonlarında bulundu. Edebiyat hayatına Mütareke yıllarında yayınlanan şiirleriyle başladı. Öykü ve şiirleri Türk Yurdu, Yeni Mecmua, İçtihat, Nedim ve Fağfur, Ağaç, Gündüz ve Büyük Doğu dergilerinde yer aldı. Öykü kitabı dışında, Persefon (1930), Asya Şarkıları (1933), Pınar (1936), Rüzgar (1938), Titan (Tevfik Fikret için poem, 1966), Laton-Efsaneler I-III, 1964, 1967, 1968) adlı şiir, Mağara (1936) Hallac-ı Mansur (1944) adlı şiir-düzyazı drama, Emin Bülend’in Şiirleri (1943) adlı inceleme, O. Wilde, Ovidius’tan çeviri kitapları bulunan Salih Zeki Akay, 1971’de İstanbul’da öldü.
Evhamlı
(1928)
Mine Çiçekleri
(Ahmet Sait Matb., İstanbul 1943, 11 öykü: Mine Çiçekleri; Şüphe; Davet; Kara Yazı; Baboş; Kısasa Kısas; Çarşafsız Hanım; Cürüm; Bayram Ali’nin Öcü; Kuru Ağaç; Bir Uğur Davası)
En son aranan öykücüler