1936’da Kütahya’da doğdu. Tam adı Ruşen Hakkı Özpençe. Kütahya Erkek Sanat Enstitüsü’nü (1954) bitirdi. Tapu ve fen memurluğu, boksörlük, gazetecilik yaptı. Edebiyat hayatına 1952’de Yeşilay dergisinde yayınlanan bir şiiriyle başladı. Öykü, şiir ve yazıları Türk Dili, Yeni Ufaklar, Yelken, Varlık, Türkiye Yazıları, Yeditepe, Soyut, Yazko Edebiyat, Adam Sanat, Evrensel Kültür, insancıl ve Düşlem dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Köprü (1962), Yuvarlak Masa Oturumu (1964), Hüznün Dalgın Kuşları (1968), Dallama (1974), Çakmaktaşı Kav Kıvılcım (1980), Canevimden (1989), Üretimde Sevda (1993), Elini Hünerle Kuşlara Kelek Yedir (1999), Değirmen (2003), Balkonda Akşamüstü (2005) adlı şiir, Umudun Çiçeklendiği Günler (1991) adlı roman, Bir Şafaktan Bir Şafağa (1997), Körfez Güncesi (2003) adlı günlük kitapları bulunmaktadır.
Sokağın Ucu Deniz
(Yalım, İzmit 1977, 20 öykü: Odun; Görüşme; Akarsu; Dayımın Sırtında Dört Kaçak; Tabanca; Güz Vurgunu Çocuk; Bir Tutam Güneş; Sokağın Ucu Deniz; Abbasağa Parkı Denize Bakar; Martinim Dolu Saçma; Köprüden Öte; Pencere; Martılanmak; Bir Pazar Günü; Üç Ayrı Ölüm; İnce Bulanık Su; Bir Garip Oyun; Deniz Kurudu; Akşamcı; Çok Kara Gözlüklü Adam ya da Drink Coca Cola)
Irmak
(?, ? 1979 öykü: Çirkin Oyun; Geceyle Gelen; Evlât Acısına Son; Haydar’lı Düzen; Grev Ön-cesi; Akşamın Eli Kulağındaydı; Çardakta; Denize Uzanmak; Irmak)
Kentin Konukları
(Gerçek Sanat, İstanbul 1990, 6 öykü: Kentin Tanıkları; Uzlaşma; Daha Güzel Bir Dünya İçin; Kıvılcım; Doğanın Akıldışı Oyunu; Benim Aklım Cinsi Bilinmeyen Bir Kuştur)
Sırtı Çilçilçeği Bahçesi Kadın
(1996)
Serçeler ve Kediler
(2003)
En son aranan öykücüler