1934’te İnebolu'da doğdu. 1939'da, ailesiyle Ankara'ya gelerek, ortaöğrenimini Ankara Maarif Koleji'nde tamamladı (1951). İTÜ İnşaat Fakültesi'ni bitirdi (1957). Anayol Şirketi’nde mühendis olarak, Maslak Caddesinin yapımında, Denizcilik Bankası İstanbul Şehir İşletmeler Müdürlüğü’nde bina bakım, tamir ve kontrol elemanı olarak çalıştı (1959-62), buradan İstanbul Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi İnşaat Bölümü Ölçme Bilgisi Kürsüsü’ne geçti. 1975’te doçent olan Oğuz Atay, topografya ve yol inşaatı derslerini verdi. Pazar dergisinin redaksiyonunda çalışmasının ve (1958-59), Meydan–Larousse Lügat ve Ansiklopedisi’nde son okuyucu olmasının (1969-72) dışında edebi periyotlarla ve yayıncılıkla ilgisi olmadı. Öyküleri dışında, Tutunamayanlar (1971-72), Tehlikeli Oyunlar (1973), Bir Bilim Adamının romanı (1975), Eylembilim (1998) adlı roman, Oyunlarla Yaşayanlar (1975) adlı oyun ve Günlük (1987) adlı kitapları bulunan Oğuz Atay, 1977’de İstanbul'da öldü. Öykü kitabı:
Korkuyu Beklerken
(Sinan, İstanbul 1973, 8 öykü: Beyaz Mantolu Adam; Unutulan; Korkuyu Beklerken; Bir Mektup; Ne Evet ne Hayır; Tahta At; Babama Mektup; Demiryolu Hikâyecileri – Bir Rüya)
En son aranan öykücüler