Menu
Öykücüler Sözlüğü • NECDET RÜŞTÜ EFE

NECDET RÜŞTÜ EFE

1900’de İstanbul’da doğdu. Mekteb-i Saadet’te, Fatih Numune Mektebi’nde, Vefa Lisesi’nde öğrenim gördü. İÜ Tıp Fakültesi’ndeki eğitimini yarıda bırakarak iş hayatına atıldı. Banka ve sigorta şirketlerine memurluk, Basın Yayın ve Turizm Bakanlığı’nda müdürlüj yaptı (1953-60), serbest gazeteci olarak çalıştı. Öyküleri, manzum şiirleri Karikatür ve Akbaba dergilerinde yer aldı. Bir öykü kitabı dışında, Ahenk (1920), Bir Damla Gözyaşı (1924), Gazi’nin Destanı (1929), Bahçe (1944), Yurdum ve Sevgilim (1934), Mecnun Gibi (1953) adlı şiir, Aşkın Gözü (1928), Yürekler Acısı (1937), Zavallı Kadınlar (1938), Çadır Fahişesi (1954) adlı roman, Kadın Asker Olursa (1933), Altın Bilezik (1947) oyun, Türk Nüktecileri (1968) adlı derleme ve çocuk kitapları bulunan Necdet Rüştü Efe, 1969’da İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

Gönül Masalları

(Vakit Matb., İstanbul 1950)