Öykücüler Sözlüğü • NECATİ TOSUNER

NECATİ TOSUNER

1944’te Ankara’da doğdu. Tam adı Osman Necati Tosuner. Demirlibahçe İlkokulu’nu, Cebeci Ortaokulu’nu, İstanbul Pertevniyal Lisesi’ni bitirdi (1966). İÜ Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ndeki yükseköğrenimini tamamlamadı. Basın İlan Kurumunda çalıştı (1968-71). Bir süre Almanya’da yaşadıktan sonra (1974-76), Türkiye’ye dönerek Derinlik Yayınları’nı kurdu ve yönetti (1977-86). 1983’ten sonra reklam şirketlerinde metin yazarlığı yaparak emekli oldu (1996). Edebiyat hayatına, 1963’te Resimli Posta (Ankara) gazetesinde yayınlanan Onunkiler Maviydi adlı öyküsüyle başladı. Öykü ve yazıları Milliyet, Havadis, Hisar, Orkun, Varlık, Yeni Ufuklar, Türkiye Yazıları, Türk Dili, Papirüs, Soyut, Yeni Edebiyat, Yeni Gazete, Ulus, Milliyet Sanat, Gösteri, Yaşasın Edebibyat gibi dergi ve gazetelerde yer aldı. Öykü kitapları dışında, Sancı... Sancı... (1977), Yalnızlıktan Devren Kiralık (2000), Bana Sen Söyle (2002) adlı roman, Fareli Sokağın Kızı (1991) adlı oyun, Keleş Osman Evden Kaçıyor (1977), Keleş Osman’ın Tarih’le Başı Dertte (1977), Dayım Balon Olmuş (1977) adlı çocuk kitapları bulunmaktadır. Armağan adlı öyküsüyle 1997 Haldun Taner Öykü Ödülü’nü, Güneş Giderken’iyle 1999 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazandı.

Öykü Kitapları:

(Ekin Matb., İstanbul 1965; Neden Kitap, İstanbul 2005, 9 öykü: Yalnızlığa Övgü; Özgürlük Masalı; Martılarla Gülüştüler; Göl Kıyısı; İnsan Sayılmak; Bir Ebemkuşağı Peşinde; Doyuş; Gökten Bir Uçurtma Döştü; Ben Suçsuz)

(Yeditepe, İstanbul 1969; Neden Kitap, İstanbul 2005, 8 öykü: Eksik Adamı’ın Çizgileri; Kurtulmak; Pont Marie Üstünde; Ağabeyi; Düğüm; Çıkmazda; Çamura Yatmış Biri; Birtakım Şeyler Gibi)

(Sinan, İstanbul 1972, 14 öykü: İki Gün; Pastırmalı Yumurtanın Çokça Dokunduğu Gecenin Hikayesi; Kambur; Sonun Ötesi; “Edi ile Büdü”; Diyeşet; Yırtılmış Bir Mektup İçindir; Pencereler; Eğlence; Tavşancıl; Çilekli; Küf; Vurgun; Çok Şey)

(Derinlik, İstanbul 1977, 16 öykü: Bir Kıza Söylenememiş Birkaç Söz; Dirheme Vur Umudu; Cici – Kaka; Dikenlikte Gül Çiçeği; Kibrit Kutusu; Kıyıda; Günün Atacağı; Wanted; Sisli; Güvercin; Su, Hava ve Güneş Işığı Adı Olarak: Inge; İsa, Monika ve Ben; “Özgürlük Alanı”; Yengelerimiz; Yarım Elma; Bir Soru)

(Derinlik, İstanbul 1983, 14 öykü: Kamyon, Dayım Balon Olmuş; Necati Tosuner Sokağı; Kan; Sobalık Öyküler; 22 Nisan, Vals; Yağmurun Öyküleri; Türkan; Bir Umut Seç Kendine; Evet; Nedir Anlatılmak İstenen?; Yazılan/Yaşanılan, “İyi Geceler Baba”)

(Özgür, İstanbul 1990, 7 öykü: Seni Bırakmam; Özel Bir Gün; Yöneliş; Saydam; Erguvan; Yazgı; Özeti)

(Yapı Kredi, İstanbul 1997, 7 öykü: Canan; Yusuf; Yaz, Hafta Sonu; Dak Daka Dak Dak...; Armağan; Sonra...; Bir Tutkunun Dile Getirilme Biçimi)

(Yapı Kredi, İstanbul 1998, 8 öykü: Ayten’in Kerem’li Öyküsü; Sıcak Bir Gün; Yol; Tuğ-gut; Koşa Koşa Gidilen; İnce Turna; Mary; Halı)

(Kanat, İstanbul 2007, 15 öykü: Acı Yağmur; Gözlem; Birkaç “Çok Kısa” Öykü; Ceket Cebi; Şimdi; Şenlik; Gülücük; dört Ayrı Günün Çok Kısa Öyküsü; sessiz; Zafer Sükan; Vedat Günyol; Dersimiz: Deprem; Alanya’da Bir Kıyıda; Gölgeler; Gelecek)