1955’te İstanbul’da doğdu. İncesu İlkokulu, Kurtuluş Ortaokulu ve Mardin Lisesi’nde okudu. AÜ Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Tiyatro Bölümü’nü bitirdi. Bir süre banka memurluğu ve tezgahtarlık yaptı. Ankara Devlet Tiyatroları’nda, İstanbul Şehir Tiyatroları’nda dramaturg olarak çalıştı. Halen İstanbul’da yaşıyor ve sadece yazıyla uğraşıyor. Edebiyat hayatına, Yeni Ortam gazetesindeki yazılarıyla başladı; ilk şiirleri kendi çıkardığı Yeni İnsan dergisinde yayınlandı. Öykü, şiir ve yazıları Gösteri, Varlık, Yazko Edebiyat, Milliyet Sanat, Gergedan, Argos, Defter, Sombahar, Nar ve Öküz dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Osmanlı’ya Dair Hikâyat (1981), Kum Saati (1984), Sahtiyan (1985), Yaz Sinemaları (1989), Eski 45’likler (1989), Mırıldandıklarım (1990), Yaz Geçer (1992), Oda Poster ve Şeylerin Kaderi (1993), Omayra (1993), Metal (1994), Oyunlar, İntiharlar, Şarkılar (1997), Mürekkep Balığı (1997), Başkalarının Gecesi (1997), Doğduğum Yüzyıla Veda (2000), Erkekler İçin Divan (2001) adlı şiir, Mahmut ile Yezida (1980), Taziye (1982), Geyikler Lanetler (1992), Bir Garip Orhan Veli (1993) adlı oyun, Yüksek Topluklar (2002) adlı roman, Paranın Cinleri (1997) adlı anı, Meskalin 60 Draje (2000), Soğuk Büfe (2001) adlı deneme, Dağınık Yatak (1997), Dört Kişilik Bahçe (1997), Başkasının Hayatı (1997) adlı senaryo, Li Rojhilate Die Min (1996), Murathan ’95 (1996), Ressamın İkinci Sözleşmesi (1996), Metinler Kitabı (1998), Çocuklar ve Büyükleri (2001), Yedi Mühür (2002), Yazımhane (2003), Timsah Sokak Şiirleri (2003), Yabancı Hayvanlar (2003), Eteğimdeki Taşlar (2004), Elli Parça (2005), Söz Verilmiş Şarkılar (2006), Bir Kutu Daha (2004), Kadınlığın 21 Hikayesi (2004), Erkeklerin Hikayeleri (2004), Çador (2004) adlı seçki kitapları bulunmaktadır. Hedda Gabler Adlı Bir Kadın’ıyla 1987 Haldun Taner Öykü Ödülü’nü (Nedim Gürsel’le paylaşmalı) kazandı.
Son İstanbul
(Uçurum, İstanbul 1985; Mestis, İstanbul 1993, 7 öykü: Dört Kişilik Bahçe: Cam Sessizlik; Cam Mevsimi; Cam Kırıkları; ÇC: Sınır İklimi; İlk Yangından; Denize Bakan Ağaç; Lâhur Nevâhisinde Bir Mahal)
Cenk Hikâyeleri
(Remzi, İstanbul 1986; Metis, İstanbul 2002, 6 öykü: Şahmeran’ın Bacakları; Ökkeş ile Cengâver; Kasım ile Nâsır; Binali ile Temir; Ensar ile Civan; Yılan ve Geyiğe Dair)
Kırk Oda
(Remzi, İstanbul 1987; Metis, İstanbsul 1999, 9 öykü: Yedi Cücesi Olmayan Bir Pamuk Prenses; Boyacıköy’de Kanlı Bir Aşk Cinayeti; Stelyanos Hrisopulos Gemisi; Zamanımızın Bir Külkedisi; Makas; Hedda Gabler Diye Bir Kadın; Yüzyıllık Uyuyan Güzel; Aşkın Gözyaşları ya da Rapunzel ile Avare; Tutkunun Veronica Voss’u)
Lâl Masalları
(Remzi, İstanbul 1989; Metis, İstanbul 2002, 3 öykü: Âzer ile Yadigar; Muradhan ile Selvihan ya da Bir Billur Köşk Masalı; Ulak ile Sadrazam)
Kaf Dağının Önü
(Metis, İstanbul 1994, 3 Öykü: Suret Masalı; Gece Masalı; Kağıttan Kaplanlar Masalı)
Üç Aynalı Kırk Oda
(Metis, İstanbul 1999, 3 öykü: Alice Harikalar Diyarında; Aynalı Pastane; Gece Elbisesi)
Yedi Kapılı Oda
(Metis, İstanbul 2007, 7 öykü: birinci Kemer: Dumrul ile Azrail; Kan Kalesi; İkinci Kemer: Robinson ile Crusoe; Mavisakal; Üçüncü Kemer: Hamlet ile Hitler; Wagner Körfezi; Yer Kapısı Gök Kapısı: Güvercin Gömleği)
Kadından Kentler
(Metis, İstanbul 2008, 16 öykü: Kordonboyu’nda Ömer Çavuş Kahvesi; Adana Sıcağında Erguvanlar; Trabzon Burması; Yakası Beyaz Kürklü Taba Rengi Kaban; Samsun Sigarası, Tütün Balyaları, Tamaron; Amasya’daki Teyze; “Burası Ankara İl Radyosu, Şimdi...”; Sinop’a Gelin Giden; “Kanat Turizm’in Değerli Yolcuları; Hayat Hamım, İlk Tayın; Annemin Çektiği Fotoğraflar; Diyarbakır Surlarında; Lüks Terzi’nin Kızları; Gümüşhane Çok Uzak; Tantunicinin Karısı; Esenler Otogarı)
En son aranan öykücüler