Menu
Öykücüler Sözlüğü • MÜNEVVER OGAN

MÜNEVVER OGAN

1957’de Çameli / Denizli’de doğdu. İlk ve orta öğrenimini İzmir’de tamamladı. EÜ Sağlık Koleji’ni, İzmir Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümü’nü, AnaÜ Türk Dili Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. EÜ’nde hemşirelik, Zonguldak ve Ankara’da edebiyat öğretmenliği yaptı; emekli oldu (1985-2000) Öykü ve yazıları 1990’dan itibaren Varlık, Cumhuriyet Kitap, Folklar ve Edebiyat, AbeCe, Kıyı, Öğretmen Dünyası, Türk Dili dergilerinde yer aldı.

Öykü Kitapları:

Yitik Mavi

(Doruk, Ankara 1997; Tek Ağaç, Ankara, 2004, 50 öykü: Ölük Külleri; İvedi Dünya; Ya-kamozların Çağrısı; Ateş Gülü; Sonbahar Yeşili; Bir Sevi, Bir Kent ve Bir Kelebek; Biz; Kamyonum Yüklü Karanfille; Yeni Yıl Armağanı; Öteki; Kırmızı; Birazdan Saba Makamı Çalacak; Karanlığa Bir Ses Ver; Peçete Öyküleri; Gece Ütüleri; Yürek Kırılmaları; Sesini Öpüyorum; Yoluna Girer Dolaşık Hayat; Sessizlik Ormanında Bir Islık; Sığınak; Bir Yıldız Kaydı Dilek Tut; Nisan; Aykırı Çağrışım; Yol-ları Aşmak; Saklı Güneş; Ay Işığından Güneşe; Kum Falı; Tanışma; Sondan Başa; Haluk, Mimoza ve Kedi; Gün Işığı; Unutulmuş Zamanlardan Bir Düş; Hüzün Kokusu; İğde Çiçekleri Çağırıyor; Yo-lun Sonu; Panda’nın En Kürksüz Günü; Ölümün Öteki Yüzü; Geceyi ve Acıyı Büyütenler; Yoksevi; Muleta; Hüzzam; Tenhalığını Özlüyorum; Ümitlerin Ötesi; Ağustos Ağacı; Gözlerimin Nazlı Karası; Metres; Bir Zamanki Hali; Su Kenti; Güney)

Hüzünler Evi

(Tek Ağaç, Ankara 2004, 19 öykü: Bir Tutam Nefes; Nar; Aşk İstasyonu; İstiridye; Ağlamadım; Aldanış; Ankara Rüzgarı; Mavi Çiçekler; Yarım Kalan Şarkı; Rayların Türküsü; Yağmur Başlasa; Saklı Kent; Yolcu; Acı; Sararmış Defterler; Kaçaburuklar; İmbatsız Bir Gün; Sürgün; Kuşlar)