1909’da Gaziantep’te doğdu. Tam adı Ahmet Mitat Enç. İlk öğrenimini Gaziantep’te, orta öğrenimini İstanbul Erkek Lisesi’nde tamamladı (1929). İÜ Hukuk Fakültesi birinci sınıfından göz sağlığı nedeniyle ayrıldı (1930), üç yıl sonra gözleri tamamen kör oldu. Tedavi için gittiği Viyana’da Yüksek Pedagoji Enstitüsü’nü bitirdi (1936). Yüksek lisansla, ihtisasını Harvard ve Colombia üniversitelerinde tamamladı (1939). Türkiye’ye döndüğünde Gazi Eğitim Enstitüsü Pedagoji Bölümü’ne atandı (1939), Marazi Ruhiyat, Özel Eğitim ve Ruh Sağlığı derslerini okuttu. Ankara Körler Okulu’nu (1950), Gazi Eğitim Enstitüsü Özel Eğitim Bölümü’nü kurdu (1952), 1956’ya kadar okulun müdürlüğünü, bölümün başkanlığını yürüttü. 1956’da yine bir bursla ABD’ye giderek Illinois Üniversitesi’nde doktorasını tamamlayarak yurda döndü. 1958’den itibaren ODTÜ Eğitim Fakültesi kurucu dekanlığı, AÜ Eğitim Fakültesi özel Eğitim Bölümü kurucu başkanlığı yaptı. Ankara Yüksek Öğretmen Okulu, Sosyal Hizmetler Akademisi ve HÜ’nde öğretim üyeliği; beş yıl MEB Talim Terbiye Kurulu üyeliği yaptı. Bir öykü kitabı dışında Bitmeyen Gece (1983) adlı bir otobiyografi ve çok sayıda mesleki kitabı bulunan ve Türk eğitim Vakfı tarafından Yılın Eğitimcisi seçilen Mitat Enç, 1991’de Yalova’da öldü.
Uzun Çarşının Uluları
(İnkılap ve Aka, İstanbul 1976; Ötüken, İstanbul 1997, 22 öykü: Aktar Musa Efendi; İmam Baba; Bilader Aga; Berber Hüseyn; Köse Hafız; Deli Bekir; Arzuhalci Hacı; Kuyucu Kör Hafız; Bodur; Eşek Kasabı Ali Bayram; Kız Ali; Ahraz; bir Malul ve Bir Gazi; Hacı Arap; Gelin Emine; Hapoba; İki Candan Komşu; Karabey; Fotinli Memet Efendi; Hacivatçı Vakas; Kendini Arayan Adam; Asiye Teyzenin Evi)
En son aranan öykücüler