Menu
Öykücüler Sözlüğü • MEHMET RAÛF

MEHMET RAÛF

1875’te İstanbul’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Defterdar’daki mahalle mektebiyle, Soğukçeşme Askeri Rüşdiyesi’nde tamamladı. Bahriye mektebini bitirerek (1893) deniz subayı oldu. Staj için Girit’e (1894), Kiel kanalının açılış merasiminde bulunmak üzere Almanya’ya gönderildi (1895), dönüşünde Trabya’da elçilik gemilerinin irtibat subaylığına atandı. Protokol memurluğuyla (1904), Bahriye Mektebi kitabet öğretmenliğiyle görevlendirildi. II. Meşrutiyet’in ilanıyla birlikte kıdemli yüzbaşı rütbesini aldı (1908). Bir Zambak’ın Hikayesi adlı romanı pornografik bulunarak yasaklandı, kendisi koğuşturmaya uğradı ve bir ay hapse mahkum oldu ardından askerlikle ilişiği kesildi. Şule Neşriyat adlı yayınevini kurdu (1920). Vakit gazetesi yazarı olarak İtalya’da bulundu (1921-22). Mahassin, Süs, Gelincik ve Sinema Yıldızı adlı magazin dergilerini çakırdı. 1926 ve 1928’de geçirdiği felçlerle yatağa düştü. Zamanın hükumetince bağlanan maaşla geçinmeye çalıştı. Edebiyat hayatına, 16 yaşındayken, Halit Ziya’nın Hizmet gazetesinde (İzmir) yayınlanan “Düşmüş” adlı öyküsüyle başladı. Yazı ve öyküleri İkdam, Mektep, Servet-i Fünun, Resimli Kitap, Musavver Hale, Muhit, Şehbal, Şiir ve Tefekkür, Şebap, Resimli Ay, Sevimli Ay, Güneş, Tanin, Yeni Ses, Cumhuriyet, Peyam, Payitaht, Vakit gazete ve dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Eylül (1901), Serap (1909), Bir Zambak’ın Hikayesi (1910), Ferda-yı Garam (1913), Genç Kız Kalbi (1914), Menekşe (1915), Karanfil ve Yasemen (1924), Böğürtlen (1926), Son Yıldız (1927), Define (1927), Kan Damlası (1928), Halas (1929) adlı roman, Siyah İnciler (1901)) adlı mensur şiir, Ferdi ve Şürekası (uyarlama, 1909), Pençe (1909), Cidal (1911), Yağmurdan Doluya (uyarlama 1919), Sansar (1920), Yara (1935) adlı tiyatro, Edebi Hatıralar (1997, Haz.: Mehmet Törenek), Mehmet Rauf’un Anıları (2001, Haz.: Rahim Tarım) adlı anı kitapları bulunan Mehmet Rauf 1931’de İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

İhtizar

(Edebiyatı-ı Cedide Ktp., İstanbul 1909)

Âşıkane

(Edebiyat-ı Cedide Ktp., İstanbul 1909)

Son Emel

(Edebiyat-ı Cedide Ktp., İstanbul 1913)

Hanımlar Arasında

(Kanaat, İstanbul 1914)

Kadın İsterse

(Hilal Matb., İstanbul 1919)

Üç Hikâye

(Kitaphane-i Sudi, İstanbul 1919, 3 Öykü: Girdâb, Bir Hüsran Hikâyesi, Hediyeler)

Pervaneler Gibi

(Matbaa,i Orhaniye, İstanbul 1920)

Safo ve Karmen

(Şule Neşriyat, İstanbul 1920)

İlk Temas İlk Zevk

(Kitaphane-i Sudi, İstanbul 1922)

Aşk Kadını

(Matbaa-i Cihan Biraderler, İstanbul 1923)

Gözlerin Aşkı

(Amidi Matb., İstanbul 1924)

Eski Aşk Geceleri

(Kanaat, İstanbul 1927, 19 öykü: Eski Aşk Geceleri; Bekar Zevki; Nasıl, Bahtiyar mı? İlk Peki!; En Hoş Macera; Hep Yalan; Bayram Hediyesi; Cumbadan Cumbaya; Esir Aşk; Bir Hücum, Bir Teslim; Baba Kalbi; Eski Mektup; Unutmağa ve Unutulmağa Mahkum; Papas Büyüsü; Ana Evladı; Ortaklar; Bir Aşk Misafirliği; Törpü Altında; İstimdad mı?)