Menu
Öykücüler Sözlüğü • M. SUNULLAH ARISOY

M. SUNULLAH ARISOY

1925’te Şile/İstanbul’da doğdu. Haydarpaşa Lisesi’ndeki öğrenimini yarıda bırakarak çalışma hayatına atıldı (1942), öğrenimini bilahare tamamladı. Köy öğretmenliği (1948-49), Cezaevi Öğretmenliği (1949-50) yaptı. Sümerbank Genel Müdürlüğü’nde şef ve yayın uzmanı olarak çalıştı, buradan emekliye ayrılıp (1969) Bilgi ve Türk Tarih Kurumu basımevlerinde müdür yardımcılığı yaptı. Ankara televizyonunda “Çağdaş Türk Edebiyatından Örnekler” adlı uzun süreli bir programı sundu. Bir dönem, Aktüalite dergisinin başyazarlığını üstlendi, Türkiye Edebiyatçılar Derneği’nin kurucuları arasında yer aldı (1954). Edebiyat hayatına Yücel dergisinde yayınlanan bir şiiriyle başladı. Şiir ve yazıları Varlık, Pazar Postası, Türk Dili, Dost, Akis dergilerinde ve Ulus gazetesinde yer aldı. Öykü kitabı dışında Garipler Treni (1948), Muhteşem Kavga: Kore Türk Destanı (1951), Mustafa Kemal Türküsü (1953), Yaban Mavisi (1956), Dışa Vuran Karanlık (1961), Yanlış Yaşadık (1970), Sabrın Gülü (1980) adlı şiir, Karapürçek (1958) adlı roman, Deste (1953), Başlangıçtan Bugüne Türk Hikaye Antolojisi (Y.N. Nayır ve M. Baydar’la birlikte, 1967), Türk Hiciv ve Mizah Antolojisi (1967), Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün Söyleyip Yazdıkları (1983), Türk Halk Şiiri Antolojisi (1985), Arı Dile Doğru (1962) adlı antoloji, derleme, deneme kitapları bulunan M. Sunullah Arısoy, 1989’da Ankara’da öldü.

Öykü Kitapları:

Tedirginin Biri

(Arı, Ankara 1962)