1910’da Çanakkale’de doğdu. Edirne Öğretmen Okulu’nu (1929), Gazi Eğitim Enstitüsü Tarih-Coğrafya Bölümü’nü bitirdi (1935). Vize ve Babaeskide ilkokul öğretmenliği yaptı. 1937’de emekliye ayrıldı. İzmir Karataş Ortaokulu’ndaki tarih öğretmenliğinden (1938-61) sonra İstanbul’a yerleşti. Edebiyat hayatına 1938’de Kültür dergisinde yayınlanan “Kaza Yahut Çumacı Hasan” adlı öyküsüyle başladı; sonraki öyküleri Cahit Tanyol ile birlikte İzmir’de çıkardıkları “Aramak” (1939-40) ile Yurt ve Dünya, Adımlar, Yürüyüş, Yığın, Yeditepe, Türk Dili ve Yazko Edebiyat dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında, Denizin Çağırışı (1943), Ay Tutulduğu Gece (1961), Cemo (1966), Memo (1970), Yeşil Gece (1970), Başka Olur Ağaların Düğünü (1972), Kölelik Dönemeci (1977), Bedoş (1980), Zühre Ninem (1981) adlı roman, çocuk ve inceleme kitapları bulunan Kemal Bilbaşar 1983’te İstanbul’da öldü.
Anadolu’dan Hikâyeler
(Remzi, İstanbul 1939)
Cevizli Bahçe
(Yeniyol, İzmir 1941)
Pazarlık
(Güneş, İstanbul 1944, 3 öykü: Pazarlık; Akrabalar Arasında; Çocuk Sahibi)
Pembe Kurt
(Yeditepe, İstanbul 1953, 6 öykü: Pembe Kurt; Ambarcının Uşağı; İzin; Sümbül; Kaymaklı Tavukgöğsü; Şemsiye Altına Sığınan Adam)
Köyden Kentten – Üç Buutlu Hikâyeler-
(Kovan, İzmir 1961)
Irgatların Öfkesi
(Tekin, İstanbul 1971, 37 öykü: Irgatların Öfkesi; Kaza; Emekli Beygirler; Hacı Emmi’nin Damadı; Ambarcının Uşağı; Budakoğlu; Bir Bardak Su; Yağmur Ördek ve Tabut; Dayak; Kel İmam’ın Fesleri; Müftünün Hüllesi; Bir Tren Yolculuğu Esnasında; İzin; Gecekondu Ağası; Ço-luk-Çocuk Sahibi; Tezne Kazıntısı; Akıncılar; Sümbül; Dayımın Kurbanlık Beş Koyunları; Gurbetçi; Pembe Kurt; Dönek; Kurban; Şemsiye Altına Sığınan Adam; Dereyi Kurtarmanın Yolu; Tapu; Kay-maklı Tavuk Göğsü; İğreti Elbiseli Adam; Şeftaliler; İlk Taksit; Ayak Oyunu; Hacılar; Baba Oğul İle Yörük Kız; Baskın; Bur Kucak Gelin Çiçeğinin Öyküsü)
En son aranan öykücüler