1887’de Kudüs’te doğdu. Ressam Fahrünnisa Zeyd’in ikinci kocası, ressam Nejat Devrim ile tiyatrocu Şirin Devrim’in babası Çocukluğu Kudüs, Harran ve Konya’da geçti. Galatasaray Sultanisi’ni bitirdi (1906). Reji İdaresi’nde mektupçuluk, genel sekreterlik, genel müdür vekilliği ve direktörlük (1906-25), kimi yabancı şirket ve bankalarda yönetim kurulu üyeliği yaptı (1925-40). 1941’de Anadolu Ajansı Genel Müdürlüğüne getirildi ve bu görevden emekli oldu (1948). Edebiyat hayatına çocukluk günlerinde Çocuklara Mahsus Gazete ve Mecmua-i Edebiye’de yayınlanan şiirleriyle başladı. 1905’te “l’Ennui (Can sıkıntısı)” adlı öyküsüyle Les Anneles’nin ikincilik ödülünü kazandı. Fecr-i Ayi topluluğuna katıldı (1909). “Leyla” (Fransızca, 1912) adlı Fransızca oyunu Almanca (1913) ve İngilizce’ye (1925) çevrildi, İstanbul’da sahnelendi (1909). Fransız diline olan hizmetleri ve Henri Bataille (Fransızca, 1924) incelemesiyle Paris Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nden edebiyat doktoru ünvanını aldı (1938). 1957’de Paris Yazarlar Birliği daimi üyeliğine seçildi. Öykü kitapları dışında, Tezat (1915), Sermet (P. Loti’nin özsözüyle Fransıca olarak 1919) adlı romanları bulunmaktadır; kitaplarında yayına hazırlandığı bildirilen Ebedi Hikâye (Sermed’in Zeyli), Neriman, Kadın Sesi, Artık Beklenmeyen Adam ve Belkıs adlı eserleri henüz kitaplaşmamıştır. İzzet Melih Devrim 1966’da öldü.
Hüzün ve Tebessüm
(Sabah Matb., İstanbul 1921, 12 mensur şiir, 15 mektup parçası ile birlikte 4 öykü: Garip Fakat Hakiki; Kontes Domurlan; Hatıratın Tehlikesi; Can Sıkıntısı)
Her Güzelliğe Aşık
(Halk Basımevi, İstanbul 1938, 13 deneme, 34 seyahat yazısı ile birlikte 5 öykü: Her Güzelliğe Aşık; Rus Muhaciri Firdevs; Bir Resim ve Bir Adam; Beyaz Kedinin Yeşil Gözleri; Köpek Sevdası)
En son aranan öykücüler