Menu
Öykücüler Sözlüğü • İBRAHİM BALABAN

İBRAHİM BALABAN

1921’de Seçköy/Bursa’da doğdu. Üç sınıflı köy ilkokulunu bitirdi (1931) Kaçakçılık (1937) ve cinayet (1942) suçlarından Bursa Cezaevi’nde hapis yatarken beraber olduğu Nâzım Hikmet’in yönlendirmesiyle resme başladı. 1950 affından cezaevinden çıktı. 1953’ten itibaren sergiler açtı. 1959’da Yeni Dal grubuna katıldı. Yazıları, Forum ve İmece dergilerinde yayınlandı. Öykü kitapları dışında, Balaban (1962), İz (1965), Şair Baba ve Damdakiler (1968), Dağda Duruşma (1990), Kalıba Sığmayanlar (1994), Nazım Hikmet ve Biz (1998) adlı anı-roman ve deneme kitapları bulunmaktadır.

Öykü Kitapları:

İzdüşümü

(Öncü, İstanbul 1969)

Tahliyeci Yusuf

(Etika, İstanbul 2000, 30 öykü: Kendi Suretim; İki Küfe Üzüm; Bir Yük Odun; İki Çuval Saman; Tahliyeci Yusuf; Karakaya Üsen; Ayı Nuri; Macır Bekir; İtiroz Mehmet ile Marem; Süne Memet; Tilki Apdi; Dişçi Turgut; Eşegin Semeri; Mapus Damı, Girerken Han Kapısı, Çıkarken İğne Yurdu; Adembabalar; Arnavut Hıfzı; İmralı’dan Sultanahmet Cezaevi’ne; Hücrede Ekmeğimi Sıçanlarla Bölüştüm; Nalına da Mıhına da!; Komünist ile Kızılbaş; Komünist Öküzler; İmralı’dan Selam Saldım Sağa Sola; Ressam Olmak; Zehir Zıkkım Olsun!; Bir Kuru Ekmek; Aynadan Yansıyan Suretim; “Coooz!”; Bakü Kapısı; Taksi Şöförleri; Kilise’nin Yanındaki Mirane)

Tekbıyık

(Berfin, İstanbul 2002, 6 öykü: Hacı İbram; Tekbıyık; Makıflı Ninenin Fırını; Şöför İsa; İtoroz Mehmet İle Marem; Yok Olan Kuşlar)