Menu
Öykücüler Sözlüğü • HÜSEYİN YURTTAŞ

HÜSEYİN YURTTAŞ

1946’da Foça / İzmir’de doğdu. Edirne Erkek İlköğretmen okulu’nu bitirdi (1964). Çeşitli illerde ilkokul öğretmenliği (1964-83), yayıncılık ve dağıtımcılık (1983-90), Dönemeç dergisinde (78 sayı, 1976-87) yönetmenlik yaptı, Yeni Asır gazetesinde köşe yazıları yazdı. Edebiyat hayatına 1963’te Keşan gazetesinde yayınlanan bir şiiriyle başladı. Şiir, yazı ve öyküleri Yeditepe, Dost, Oluşum, Türkiye Yazıları, Yeni Türkü, Hakimiyet Sanat, Yazko Edebiyat, Somut, Sanat Olayı, Varlık ve Düşlem dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında İlk İşim Uyanmak (1970), Gelincik Günleri (1977), Uzun Yollar Yolcusu (1978), Uzunçalar (1979), Sanayi Sitesi (1980), Gecede Kanat Sesleri (1984), Çürüme (1986), Kod Adı: Mansur (1993), Kirli Tarih (1993), Sevgiden Ötesi Cehennem (1995), Yirminci Yüzyıl Ağıtları (1996), Aşıkların Gizli Defteri (1998), Aşka Bahar Yetmez (2001) adlı şiir, Ayna Kırıkları I, II, III (1996; 1999; 2001) adlı deneme ve çok sayıda çocuk kitapları bulunmaktadır.

Öykü Kitapları:

Ömrün Issız Günleri

(Bilgi, Ankara 2001, 19 öykü: Masallar Tükenirken; Çürük Bir Gülüş; tutsak Büfe; Züko Amca; Kuklalar; Rüzgar Günleri; Ayrılık Sabahı; Neden Sustu Kurbağalar?; Ona “Kovboy” Dediler; Sıfır Noktası; Kurt; Yağmurlu Gecelerde; Kurtarmak; Fayton; Boşluk; Erken Güz; Ali Jaro’nun Kızı; Yeşil Alan; Ömrümün Issız Günleri)

Bugulu Camların Ardı

(Sel, İstanbul 2007, 19 öykü: Taliha, Kimsin Sen?; Paşama Kahve; Nergis; Ele Vermeden; Ses; Haram Kuytu; Tütün Kokusu; Tüfek; Kavuşmak Faslıdır; Metruk Vagonun Yolcuları; Bugulu Camların Ardı; Ergen; Fazlı Kader; Geçmişin İzinde; Farklı Bir Kadın; Kayıp; Son Sepetler; Kuşlar Ötsün, Çiçekler Koksun; Şeyhin Vuramadığı)