Menu
Öykücüler Sözlüğü • GÜVEN TURAN

GÜVEN TURAN

1943’te Gerze / Sinop’ta doğdu. İlkokulu Samsun’da okudu (1956). Samsun Maarif Koleji’ni (1963), DTCF İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1968); aynı bölümde yüksek lisans yaptı (1973). AÜ Fen Fakültesi’nde okutman olarak çalıştı (1970-76). TRT Türkiye’nin Sesi Radyosu’na programlar hazırladı (1968-77). İstanbul’da çeşitli ajanslarda metin yazarlığı ve yöneticilik yaptı (1976-95). Halen Yapı Kredi Yayınları’nda danışman olarak çalışıyor. Edebiyat hayatına, 1962’de Yelken dergisinde yayınlanan bir şiiriyle başladı. Öykü, inceleme, deneme ve eleştirileri Evrim, Dönem, Dost, Devinim 60, Soyut, Yordam, Türk Dili, Ataç, Alan ’67, Oluşum, Yelken, Yazko Edebiyat, Tan, Gösteri, Yeni Düşün, Adam Sanat, Gergedan, Defter, Argos, Sombahar ve Kitap-lık dergileriyle, Ulus gazetesinin sanat ekinde yer aldı. Öykü kitabı dışında Güneşler... Gölgeler... (1981), Peş (1982), Sevda Yorumları (1990), Bir Albümde Dört Mevsim (1991), İkaros’un Uçuşu (1993), Toplu Şiirler (1995), 101 Dize (1996), Gizli Alanlar (1997), Görülen Kentler (1999), İz Sürmek (2001) adlı şiir, Dalyan (1978), Yalnız mısın (1987), Soğuk Tüylü Martı (1992) adlı roman, Kendini Okumak (1987), Bakır Çalığı (1994), Yazıyla Yaşamak (1996) adlı deneme, inceleme, eleştiri, K. Rexroth, M. Halub, L. Glück, W.C. William’dan çeviri kitapları bulunmaktadır. Düş Günler’iyle 1990 Yunus Nadi Ödülü’nü kazandı.

Öykü Kitapları:

Düş Günler

(Afa, İstanbul 1989; YKY, İstanbul 1998, 16 öykü: I: Bir Fotoğrafın Arabı; Yeni Bir Güze Başlarken; Susmak; Deniz Sarnıcı; Uzantı; Ağır Yaz; Silinti; Döl; II: Yüz; Tırtıl; Savaş Beyi; Sıçrayış; Buluşma; Otel; Ex Libris; III: Bir Avın Avladığı)