Menu
Öykücüler Sözlüğü • FAİK BAYSAL

FAİK BAYSAL

1922’de Adapazarı'nda doğdu. Tam adı, Mustafa Faik Baysal. Kadıköy Saint Joseph Lisesi’nde yatılı okudu (1928-39). İÜ Fransız Filolojisi’ni bitirdi (1942). Pertevniyal Lisesi’nde Fransızca öğretmenliği yaptı (1944-49). Özel olarak Fransızca ve İngilizce dersleri verdi. Yataklı Vagon Şirketi’nde çevirmenlik (1954-59), Ankara Radyosu’nda spikerlik, Yeni İstanbul gazetesine gece sekreterliği yaptı. Meydan Larousse'un tüm hazırlık ve yayın çalışmalarına katıldı. “kavanozdaki Adam” adlı bilimkurgu senaryosundan Mesut Uçakan’ın çektiği beş bölümlük dizi TRT’de gösterildi (1988). Edebiyat hayatına 1936’da Gündüz dergisinde yayınlanan şiiriyle başladı. Şiir ve öyküleri Servetifünun - Uyanış, Büyük Doğu, Yaratış, Varlık ve Hisar dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında, Sarduvan (1944), Rezil Dünya (1955), Drina’da Son Gün (1972), Ateşi Yakanlar (1992), Voli (1993), Madam Bambu (2002) adlı roman, İlk Defa (1957), Uyyy (1986), Beyaz Şiirler (1990), Ayın Ucunda (1994), adlı şiir ve Georgiu, Peyrefitte, Kirst, Dumas, Herbert, Charlier, Montarron, Ollivro, Khoury, Ghata ve G.G. Marquez’den çeviri kitapları bulunmaktadır. Sancı Meydanı ile 1969 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı (Orhan Kemal’le paylaşmalı), 1984 İnanç Dergisi Yılın Hikâyecisi Ödülü’nü kazanan Faik Baysal 2002’de İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

Perşembe Adası

(Varlık, İstanbul 1955, 5 öykü: Perşembe Adası; Kırmızı Sardunya; Leke; Ketaneci Rahim; Azap Baba)

Sancı Meydanı

(Set, İstanbul 1968, 9 öykü: Başaklar; Altıncı Hastalık; Korsu’ya Düşen Döl; Sancı Meydanı; Grizu; Tavşan; Keten Helvacı; Üsiyin; Manken)

Babasının Oğlu

(1977)

Nuni

(Altın, İstanbul 1985;Nuni Yeşil Oda ve Ötekiler Altın, İstanbul 1985, 20 öykü: Nuni; Çeço; Aaariiifff; Cilimboz Deresi; Cimbakuka; Fanfin; Profesör Unanumo; Opel; Kedi Mezarlığı; Gogo; Yeşil Oda; Yıldızlar; Ranza; Cımbızoğlu Mahallesi; Hanfendi; Mutlu Istakozlar; İş Adamı; Kız Uykusu;Nuni; Çeço; Aaariiifff; Cilimboz Deresi; Cimbakuka; Fanfin; Profesör Unanumo; Opel; Kedi Mezarlığı; Gogo; Yeşil Oda; Yıldızlar; Ranza; Cımbızoğlu Mahallesi; Hanfendi; Mutlu Istakozlar; İş Adamı; Kız Uykusu; Yağmur Bilâl; Cisri ile Lüfer)

Militan

(Kelebek, İstanbul 1986)

Tota

(Edebiyat Gazetesi, İstanbul 1991)

Güller Kanıyordu

(Gendaş, İstanbul 1992)

Ilgaz Teyze Öldü

(Telos, İstanbul 1993, 11 öykü: İp Koptu; Ilgaz Teyze Öldü; Zümrüt Sxchmidt; Perdeler Üfür Üfürdü; Dudunya; Do; Hüzünoğlu; General Salihof; Cevahir Ana; Ketûme Karpitçiler; Harika sultan Hanımefendi)

Kırmızı Sardunya

(Perşembe Adası-Sancı Meydanı birlikte, Can, İstanbul 1996, 14 öykü: Kırmızı Sardunya: Perşembe Adası; Kırmızı Sardunya; Leke; Ketaneci Rahim; Azap Baba; Sancı Meydanı: : Başaklar; Altıncı Hastalık; Korsu’ya Düşen Döl; Sancı Meydanı; Grizu; Tavşan; Keten Helvacı; Üsiyin; Manken)

Elleri Sesinin Rengindeydi

(Can, İstanbul 1998, 5 öykü: Ferdane; No... No; Terlikler; Olga; Jeannette’in Balkonları)

Terlikler

(1998)

Beni Bırakma Doktor

(2000)