Öykücüler Sözlüğü • ERDAL ÖZ

ERDAL ÖZ

1935’te Yıldızeli / sivas’ta doğdu. İlkokulu, Uzunköprü ve Muğla’da, ortaokulu Antalya’da, liseyi Tokat’ta okudu (1953). İÜ Hukuk Fakültesi’nde başladığı yüksek öğrenimini Ankara Hukuk Fakültesi’nde tamamladı (1969). Adnan Özyalçıner ve Kemal Özer’le birlikte “a” dergisinin (20 sayı, 1956-60) kurucuları arasında yer aldı. Amerikan Haber Merkezi’nde (1958), Değişim dergisinde, Türk Dil Kurumu’nda (1960) çalıştı. Ankara’da açtığı Sergi kitabevi 12 Mart darbesinde kapatıldı; siyasal görüşleri nedeniyle üç kez tutuklanıp, yargılandı. Cem Yayınevi’nin çocuk kitapları dizisini yönetti. Can Yayınları’nı kurdu (1981) ve ölümüne kadar yönetimini üstlendi. Edebiyat hayatına, 1952’de Kaynak dergisinde yayınlanan “Rastgele3 adlı şiiriyle başladı. İlk öyküsü “Yağmurlu Hikaye” 1954’te Seçilmiş Hikayeler dergisinde çıktı. Öykü ve yazıları Varlık, Pazar Postası, Yenilik, Yeditepe, a, Değişim ve Yeni a dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Odalarda (1960), Yaralısın (1974), Gülünün Solduğu Akşam (1986) adlı roman, Deniz Gezmiş Anlatıyor (1976), adlı anı, Allı Turnam – Sovyetler Birliği’nde Bir Geziden Bende Kalanlar (1976) adlı gezi ve çocuk kitapları bulunan Erdal Öz 2006’da İstanbul’da öldü. Sular Ne Güzelse ile 1998 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazandı.

Öykü Kitapları:

(a dergisi, İstanbul 1960, 8 öykü: Çocuk; Babamın Elinde Bıçak; Kara Ev; Günaydınlı; Mumçiçekleri; Kuklacı; Sular Ne Güzelse; Babamdı)

(Cem, İstanbul 1973, 6 öykü: Masa; Ernesto; Kurt; Güvercin; Sığırcıklar; Kanayan)

(Can, İstanbul 1987; Can, İstanbul 1990, 8 öykü: Havada Kar Sesi Var; Vah Yunusum, Vah Canım; Uçucu Bir Koku Gibi; Masa; Mumçiçekleri; Kuklacı; Babamdı; Çocuk)

(Can, İstanbul 1998, 10 öykü: Bir Kuşu Tanımak; Bir Uçurtma Gibi; Bitirim; Kardır Yağar Üstümüze; Kediler; Unutulmaz Bir Atlı; Yaş Günü; Kırmızı Şemsiye; Sular Ne Güzelse; Sevişmenin Resmi)

(Can, İstanbul 2001, 10 öykü: Cam Kırıkları; O Eski Denizde; Karanlıkta Sulara Bata Çıka; Babam Resim Yaptı; Dedem Bana Küsmüş; Onca Sevişmeden Sonra; Sevgili ‘Acı’; Dövmeye Geldiler; Tam Denize Atlarken)

(Can, İstanbul 2005, 2 öykü: Vah Yusufum Vah Canım; Sular Ne Güzelse)