Öykücüler Sözlüğü • ERCÜMENT EKREM TALU

ERCÜMENT EKREM TALU

1888’de İstanbul’da doğdu. Recaizade Mahmut Ekrem’in oğlu, şarkı sözü yazarı Esin Talu’nun babası, gazeteci Umur Talu’nun dedesidir. Galatasaray Sultanisi’ni bitirdi. İstanbul’da hukuk öğrenimi görürken, siyasal bilgiler okumak için Paris’e gitti. Düyun-ı Umumiye’nin kuruluşunda (1906) ve Meclis-i Ayan’da mütercim olarak bulundu. Babâli teşrifat memurluğunda (1913-16) bulundu. Memurluktan ayrıldı (1916-19), tekrar dönerek Hariciye Nezareti Matbuat umu müdürlüğü (1919; 1923-24; 1927-31), Edirne Vilayeti mektupçuluğu, vekaleten Hariciye Nezareti müsteşar muavinliği, Beyoğlu Belediye Dairesi memurluğu (1920), Cumhurbaşkanlığı başkatipliği, İstanbul Şehremaneti muavinliği, Varşova Büyükelçiliği müsteşarlığı (1931), geçici maslahatgüzarlık, Mülkiye Mektebi, Gazi Eğitim Enstitüsü, Hukuk Fakültesi, Polis Koleji, Galatasaray ve Notre Dame de Sion’da hocalık, Şehir Tiyatroları Edebi Heyeti ile Sular İdaresi’nde meclis üyeliği yaptı. Tercüman-ı Hakikat, İkdam başta olmak üzere zamanının birçok gazetesinde yazar olarak bulundu. Aka Gündüz’le birlikte Alay adlı mizah dergisini çıkardı (1920). Edebiyat hayatına 1904’te Çocuklara Mahsus Gazete’de yayınlanan bir yazısıyla başladı. Mizahi öykü kitapları dışında Evliya-yı Cedit (1920), Gün Batarken (1920), Asriler (1922), Sabir Efendinin Gelini (1922), Kopuk (1922), Kan ve İman (1925), Şevketmeap (1925), Zeyl-i Evliya-yı Cedit (1925), Kundakçı (1926), Meşhedi ile Devr-i Alem (1927), Gemi Arslanı (1928), Meşhedi Arslan Peşinde (1934), Kodaman (1934), Pepeloğlu (1938), Beyaz Şemsiyeli (1939), Bu Gönül Böyle Sevdi (1941), Çömlekeoğlu ve Ailesi (1945) adlı roman, Erenler (1926) adlı oyun, Dünden Hatıralar (1945) adlı albüm, Yeni Kıraat (Sabiha ve Zekeriya Sertel’le birlikte) ders kitabı, Geçmiş Zaman Olur ki (Haz. : Alaattin Karaca, 2005) adlı anı, Swift ve S. Zweig’tan çeviri kitapları bulunan Ercüment Ekrem Talu 1956’da İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

(İkbal, İstanbul 1923)

(Halk Kütüphanesi, İstanbul 1025)

(Resimli Gazete, İstanbul 1926)

(İlhami ve Fevzi Matb., İstanbul 1926; 35 öykü: Meşhedî Meddahta; Ya-man Bir Ressam; Meşhedî’nin Papağanı; Akıllı Köpek; Meşhedî’nin Balıkçılığı; Meşhedî Denizde; Meşhedî Bahçıvan; Mukallit; Meşhedî Ziyafette; Menezzüh Treni; Meşhedî ile Avramaçi; Meşhedî Yelken Açmış; Meşhedî Muktesit; Pantalon Tohumu; Meşhedî’nin Tokadı; Meşhedî’nin Evi; Meş-hedî Sıtmalı; Meşhedî’nin Darbımeselleri; Meşhedî’nin Mânileri; Meşhedî’nin Saati; Atma; Biri Bi-rinden Yaman; Meşhedî Câferle Yankı; Meşhedî Adada; Meşhedî ile Hırsız; Meşhedî Hasta; Meşhe-dî’nin Masalı; Meşhedî’nin Kazancı; Meşhedî’nin Köşkü; Meşhedî Gemide; Meşhedî’nin Kasası; Ucuz Mal Tatsız Olur; Meşhedî’nin Yelpazesi; Meşhedî’nin Rüyası)

(Suhulet, İstanbul 1927)

(Türk Neşriyat Yurdu, İstanbul 1928)