Öykücüler Sözlüğü • ENVER NACİ GÖKŞEN

ENVER NACİ GÖKŞEN

1916’da İstanbul’da doğdu. İstanbul İlköğretmen Okulu’nu (1935), Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü’nü bitirdi (1937). Adapazarı ve Bandırma’da ve İstanbul’da Haydar Paşa Lisesi’nde, İstanbul Belediye Konservatuarı’nda öğretmenlik yaptı (1938-1974). Edebiyat hayatına 1934-35’te Servetifünun / Uyanış ve Yarım Ay dergilerinde yayınlanan yazı ve öyküleriyle başladı. Dil ve eğitim konulu inceleme ve yazıları Türk Dili ile Ilgaz dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Eski Bir Öğretmenin Okul Anıları (1983) adlı anı, çok sayıda biyografi, edebiyat eğitimi, çeviri ve çocuk kitapları bulunan Enver Naci Gökşen 1986’da İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

(1939)

(Necip Güllü Basımevi., Adapazarı 1942)

(Kader Basımevi, İstanbul 1949, 13 öykü:Durakta Bir Adam; Teselli; 12 No’lu Hasta; Emekli; Küskün; İskelede; Ceketim; Kesik Hasan; Akide Kokulu Sevgili; Beyinsiz Adam; Oyuncaklar; Talini Yaratan Adam; Deniz ve Gurbet)

(Kader Basımevi, İstanbul 1951)

(TEOC, İstanbul 1961)

(TEOC, İstanbul 1961)

(Mim, İstanbul 1964)

(Mim, İstanbul 1964, 14 öykü: Elebaşı; “Değil mi Bey?”; Bir Türlü Sevemiyordu; Gerçek, Hayalden Güçlüdür; Bir Anı Defteri İçin; Yalnız Adam; Kördövüşü; Yaşamak İsteyen Ölümden Korkmaz; Bekir’in Tarlası; Gönül Bu; Korku; Bir Mektup; Eski Ceket; Durakta Bir Adam ve Çardak Altı İçin Yazılanlar)

(Okat, İstanbul 1970)

(2. basım: Dağarcık, İstanbul 1972)

(Dağarcık, İstanbul 1972)