1915’de İstanbul’da doğdu. Galatasaray Lisesi’ni ve İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Mimarlık Bölümü’nü bitirdi (1943). Tekel Genel Müdürlüğü ve Bayındırlık Bakanlığı’nda mimar olarak çalıştı. Birleşmiş Milletler bursuyla Paris’e gitti (1952-55). Bayındırlık Bakanlığı’ndaki işine tekrar döndü ve çeşitli kamu binalarının projelerini çizdi. Tekrar Paris’e gönderildi (1961). Resmi görevinden ayrılarak resim çalışmalarına ağırlık verdi. Türkiye’ye döndükten sonra (1965) yurt içi ve yurt dışında sergiler açtı, karma sergilere katıldı. Yakutiler’yile 1992 Yunus Nadi Yayınlanmamış Öykü Ödülü’nü kazanan Cihat Burak 1994’te İstanbul’da öldü.
Cardonlar
(Ada, İstanbul 1981, YKY, İstanbul 2001, 18 öykü: Acımak; Alivülvulâ; Bulantı; Cardonlar; Çorap Çizgisi; Denizin Sevgilisi; Gemi Aslanı; Kin; Konsül Romanüs; Kurbağa; Mihar; Üç Kesik Baş; Cuma ve oğulları; İmroz; Kerten Kafaları Darılttık; Midye Yiyen Zebra; Fil; Göz)
Yakutiler
(Simavi, İstanbul 1992, YKY, İstanbul 2001, 16 öykü: Ceraim Kaydı; Hiçbir Şey Yapmama Bölge Müdürlüğü Dinlenme Kampı; Kedi; Yakutiler; Sıpa; Bir Anı; Yürüyor Abi; Arabacının Oğlu; Geçmiş Zaman Olur ki; Nar; Sühat Çocuk; Ketembere Oluşum; Moby-Dick; Melun Kedi; Akıl Dişi; Baraj Töreni)
Zenci Kalınız
(YKY, İstanbul 2003, 30 öykü: Ne Şirinlerdi; Yerebatan Konağı; Deli Kız; Otur Niyazi!..; Asfaltta; Harita; Yedi-i Vâhit; Rüşvet; Eşek Nuri Efendi; Tahal Karakolu; Göz Damlası; Zenci Kalınız!; Akbabalar; Uğur Böceği ile Kır Çiçeği; Kâbus; Dev Sanson; Sürüngenler; Bir Koca Kafanın Hikâyesi; Azteklerin Sonu; Tozkoparan İskender; Deli Ali Reis; Abaza Mehmet Paşa; Yaralı; Ebu Mûsa’da Sünnet; İstefanâki; Tekir; Anneannem; İstihare; Sultantepe Ahmet Bey; Gaffar Bey)
En son aranan öykücüler