Öykücüler Sözlüğü • CEMİL KAVUKÇU

CEMİL KAVUKÇU

1951’de İnegöl/Bursa’da doğdu. İlk ve ortaokulu İnegöl’de, İstanbul Pertevniyal Lisesi’nde başlayan lise öğrenimini de aynı ilçede tamamladı (1971). İÜ Jeofizik Mühendisliği Bölümü’nü bitirdi. 1977’den beri jeofizik mühendisliği yapan Kavukçu, MTA Sismik-1 gemisinde çalıştı, Marmara Denizi’ndeki araştırmalara katıldı. Maden Teknik Arama Enstitüsü’nden emekli oldu (2005). Edebiyat hayatına, 1981’de Sesimiz dergisinde yayınlanan “Pazar Güneşi” adlı öyküsüyle başladı. Öykü ve yazıları Yaba Öykü, Karşı, Dönemeç, Dönem, Yazıt, Adam Öykü, Varlık ve Hece dergilerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Dönüş (1998), Suda Bulanık Oyunlar (2004) adlı romanları bulunmaktadır. Patika’sıyla 1987 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü’nü, Uzak Noktalara Doğru’suyla 1995 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı kazandı.

Öykü Kitapları:

(Yaba, Ankara 1983; Can, İstanbul 2000, 14 öykü: Pazar Güneşi; Selo’nun Kuşları; Zor Pazartesiler; Sarı; Gecenin Ardında Kuyruk; Demokor; Bıldırcın Yağmurları; Derelerde; Gelmesinler; Anahtarlı Hayalet; Çalınamayan Gün; Tekdüzeliği Bozamayan Küçük Bir Ayrıntı; Alibo Dev; Küçük İşler)

(Varlık, İstanbul 1987; Can, İstanbul 1998, Temmuz Suçlu içinde, 5 öykü: Patika; Tabanca; Soğuma Günleri; Gece; Gemide)

(Yazıt, Ankara 1990; Can, İstanbul 1998, 14 öykü: En Büyük Gözler; Serpme; Topal’ın Meyhanesi; Kına-Gece; Gezintiler; Duman; Bozgun; İşsizliğin Uzun Günlerinden Biri; Sokak; Şimdi Öldün Sen; Sanrı; Temmuz Suçlu; Önlem; Özel Ulak)

(Can, İstanbul 1995; Can, İstanbul 1997, 10 öykü: Perişanız Gecenin Karalığında: Raci’ye Selam; ‘Yosun Tuttu Gözlerim’; Cemse Ölüyor; Ormanın İçlerine Doğru; Uzak Noktalar: Kargalar Rotası; Susunuz Kuşlar Susunuz; İllaki; Beşinci Uzak Nokta; WLO Üyesi; Ben Poyraz)

(Can, İstanbul 1996; Can, İstanbul 1998, 11 öykü: Yanız Uyuyanlar İçin; En Eski Güvercin; Piknik; Çamurda; Malı Baba; Kuzeydeki Kum Kosterleri; Anı, Hepsi Anı; İki Ölü Gibi; Parantezler; Eylül Yarın da Gelmeyecek; Eyyup)

(Can, İstanbul 1997, 16 öykü: Kanatsız Kuşlar: Aslangöz; O Güzel Günler; Cezam Bitiyor Ceza; Her Şey Boçka İçin; Suzi’nin Rüzgarı; Amca İhsan’ın Tarlaları; Kanaryadaki Kafes; Boşluğa Bakan Pencere: Kovan; Sansarlar; Olmuyor Koca Papaz; Son Sığınak; Ludwig Grundig; Nolya: Nolya; Yanlış Adam; Hoşça Kalın; İşte Bu)

(Can, İstanbul 1999, 12 öykü: Sessizlik; Avludaki Tren; Dört Duvar Beş Pencere; Kopuk Uçurtmalar; Maykıl; Parakete; Haber ve Haberci; Kesişme Noktası; Arakesit; Müjark; Bir Masanın Eksik Tarihi; Çizgi İçi)

(Can, İstanbul 2001, 8 öykü: Gemiler de Ağlarmış; Giz Bahçesi; Öğlen Sefaları; Unutulamayan; Tehlikeli Yoklayışlar; Özel Yaşam Hırsızları; Adı Yok; Rüyadaki Rüyalar)

(Can, İstanbul 2003, 9 öykü: Rüya; Ablam; Solgun; O Kadın Fatma Girik Değil; Fiyasko; Çiçekler; Başkasının Rüyaları; Düğün; Öykü Şöyle Başlıyor)

(Can, İstanbul 2005, 5 öykü: Dostların Yeri; Aylon; Samiabi; Ölüabi; Dead Bar)

(Can, İstanbul 2005)

(Can, İstanbul 2007, 10 öykü: Mimoza’da Elli Gram; Tufan; Nam-ı Diğer “Erkek” ya da “Huysuz Kadın Terbiyecisi”; O Gecelerden Biri; Azbulunur; Kimse Dokunmuyor Bana Ama, Dokunmayın Bana Demek Hoşuma Gidiyor; Zeki Abi; Yine Ben; Baba Hasan; Kuruntusuz ve Beklentisiz Aykan Hoca; Doktor; Leya Bir Özge Candır)