Öykücüler Sözlüğü • BURHAN GÜNEL

BURHAN GÜNEL

1947’de Antakya (Hatay)'da doğdu. İlkokulu İskenderun, Antalya (Kumluca) ve Konya'da, Ortaokul ve liseyi Konya Erkek Lisesi'nde parasız yatılı olarak okudu. Hava Harp Okulu'nu bitirdi. (1967) Bir süre pilot eğitimi gördükten sonra bütçe—maliye subayı oldu, İzmir, Konya, İstanbul, Adana (İncirlik), Ankara ve Malatya'da görev yaptı. Adana Ticari Bilimler Akademisi'nde okudu ancak bitirmedi (1975-79). 1989'da kendi isteğiyle emekliye ayrıldı, yayıncılık ve matbaacılıkla uğraştı. Karşı dergisinin kurucuları arasında yer aldı. Edebiyat hayatına, 1971'de Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınlanan “Düş Gibi” adlı öyküsüyle başladı. Öykü ve yazıları Güney, Yanımsa, Yeni Ortam, Ortam, Türk Dili, Oluşum dergi ve gazetelerinde yer aldı. Öykü kitapları dışında Sonsuz ve Gizli (1999) adlı şiir, Ökse (1972), Umut Zamanı (1974), Yağmurla Gelen (1976), aksayan (1979), Acının Askerleri (1981), Kalanlar ve Gidenler (1984), O Güzel Kadının Çocukları (1985), Yasak Odası (1987), Baraka (1991), Ateş Uykusu (1997) adlı roman, Benzer Romanlar (1986), Karşı Yazılar (1994) adlı deneme-eleştiri, Günlerden (1994) adlı günlük ve çok sayıda çocuk kitabı bulunmnaktadır. Başka Bir Yaz’ıyla 1981 Türk Dil Kurumu Hikâye Ödülü’nü, Yine Bir Gülnihal’iyle 1983 Nevzat Üstün Öykü Ödülü’nü, “Söylence”ciyle 1994 Ömer Seyfettin Öykü Ödülü’nü, 2000 Yunus Nadi Öykü Ödülü’nü kazandı.

Öykü Kitapları:

(Oluş, İstanbul 1974, 10 öykü: Tren; Bayramlardan Kalan; Üç Ali; Saat; Sevgi Bağı; Tozlu Zamanlar; Hayatımın Yarım Günü; Uyanmadan; Kaçarken; Konuk)

(Yalçın, İstanbul 1980, 13 öykü: Başka Bir Yaz: Gül Rengi; Gazoz; Yanlış Oldu; Başka Bir Yaz; Boyunbağları; Sırt Dönmesi; Azınlık; Düş Gibi: Kelebekler Kadar; Cumartesi Bizim Değil; Luka; Düş Gibi; Akşam Fısıltısı; Yitirilen: Akşam Fısıltısı; Yitirilen)

(Dayanışma, Ankara 1984, 12 öykü: Dünyanın En Güzel Kadını: Delta; Küpeli Yüzük; Dünyanın En Güzel Kadını; O Sen misin / Sen miydin O?; Gökkuşağı: Gökkuşağı; Dostluk Bu Gece; Sevişme Günleri: Boşlukta; Sevişme Günleri; Giz: Giz; Değişen Şeyler; Aradığım; Trol)

(1984, Zeynep Balcılar adıyla 1991)

(1985)

(Kerem, Ankara 1987)

(Kerem, Ankara 1988, 12 öykü: Sesler: Karanlığın Sesi; Sabahın Kıyısında; Seslerden Biri; Sesler; Geçit; Fayton: Güz Odası; Bahar Bir İhtilaldir; Fayton; Uzun Yol Sürücüsü: Güvercin, Zakkum ve Yıldızlar; Kral ve Kontes; Uzun Yol Sürücüsü; Küstümçiçeği)

(Kerem, Ankara 1990; Etikus, İstanbul 2003, 20 öykü: Evet Aşk: Köstebek; Tutunacaksın Aşka; Sera; Tansık; Gece Sessiz ve Karanlık; Ödünç; Sen /Gider/ Sen; Süreç; Burgaçlar; Dünyanın En Güzel Kadını: Delta; Küpeli Yüzük; Dünyanın En Güzel Kadını; O Sen misin / Sen miydin O?; Gökkuşağı: Gökkuşağı; Dostluk Bu Gece; Sevişme Günleri: Boşlukta; Sevişme Günleri; Giz: Giz; Değişen Şeyler; Aradığım; Trol)

(Karşı, Ankara 1993)

(Karşı, Ankara 1994, 12 öykü: Yine Bir Gülnihal: Yine Bir Gülnihal –ya da Arz-ı Hal-; Kimlik; File; Dışarlıklı; karabiber; Çözülmeler; Züleyha ile Yusuf; Karanfil ve Hançer: Söylence; Karanfil ve Hançer; Yollarda; Nisi; Kanatır Kendini)

(Can, İstanbul 1999, 10 öykü: Yolcu: Yolcuklara Baharda Çıkmalı; Çiçekler Korunağı; Yolcu; özlemle; ‘Siesta’; Buğulu; Ölüyorlar; Tekin: İlgeç; Benim Canım Arkadaşım; Tekin)

(Can, İstanbul 2000, 15 öykü: İçinden Çiyler Geçen Fotoğraf; Arka Bahçe; İçinden Sular Geçen Fotoğraf; Gelincik Günleri; İçinden Ateşler Geçen Fotoğraf; Olmayana Övgü; İçinde Boşluklar Taşıyan Fotoğraf; Sis Teknesi; İçinde Yitikliği Barındıran Fotoğraf; Kar Düşleri; İçinden Çocuklar Geçen Fotoğraf; Gözleri Yağmur; İçinden Düş Kırıklığı Geçen Fotoğraf; Unutulan; İçinden Renkler Geçen Fotoğraf)

(Can, İstanbul 2001, “Fayton”un yeni adla basımı, 12 öykü: Sesler: Karalığın Sesi; Sabahın Kıyısında; Seslerden Biri; Sesler; Geçit; Fayton: Güz Odası; Bahar Bir İhtilaldir; Fayton; Uzun Yol Sürücüsü: Güvercin, Zakkum ve Yıldızlar; Kral ve Kontes; uzun Yol Sürücüsü; Küstümçiçeği)

(Papiürs, İstanbul 2005, 4 öykü: Taraça; Robot; Giden; Taraça; Renkler ve Desenler: Renkler ve Desenler)