1928’de İstanbul’da doğdu. İstanbul 20. Yıl İlkokulu’nu, Karagümrük Ortaokulu’nu, Sultanahmet Sanat Enstitüsü’nü bitirdi (1946). Almanya’da kaynak tekniği ve eğitimi konusunda ihtisas yaptı. Süheyl Ünver’den tezhip dersleri aldı. Devlet Hava Yollarında oto makinisti (1951-55), İTÜ’de kaynak öğretnemi olarak çalıştı (1956-1975). Edebiyat hayatına Akbaba dergisinde yayınlanan mizahi öykülerle başladı. İstanbul evlerinin maketlerini yaptı. Öykü kitapları dışında Köse Kadı (1974), Uçtaki Adam (1975), Sokakta (1975) adlı romanları bulunan Bahaeddin Özkişi 1975’te İstanbul’da öldü.
Bir Çınar Vardı
(Vakit Matb., İstanbul 1959, 29 öykü: Bir Sebilciden; Asıl Sebep; Misafir Geldi; Helallık; Vermekten Ölümsüzlük; Şoför Aziz; Telsiz Memuresi; Erkeklik Özentisi; Yeni Gün; Çatal; Nedamet; Dua; Terhis; Borç; Talebe; Hepimiz Gibi; Olgun Adam; İnsan Hamal; Mektup; Deli İmam; Bilinmeyen Kahramanlar; Küçük Anneme; Serhoş; Erzurum’da Akşam; İstasyondan; Tereke; Göç; Yeni Gelen; Taşındığım Ev)
Göç Zamanı
(Ötüken, İstanbul 1975, 28 öykü: Doğuş; Kurşun Dünyasından; Göç Zamanı; Hayal Ülkelerinden; Körün Gördükleri; Suç; Kırkıncı Yıl; Soytarı Olmak; Nedenlerim; Elli Liralık Teşhis; Sınır; Koltuk Değnekleri; Rilke’nin Dişiliği Hakkında; İnsanlar ve Saatler; Yeni Okul; Vermek ve Ötesi; Üç’ü Çeyrek Geçe; Okuyamadığım Mektup; Palto; Kırkıncı Adam; Beşinci Karl Hikayesi; Cümbüş; Odamdaki Cinayet; Değişme; Bekleyenler; Açamadığım Kapı; Napolyon’un Ümidi; Passionya Buluntuları)
En son aranan öykücüler