Menu
Öykücüler Sözlüğü • ALİM KAHRAMAN

ALİM KAHRAMAN

1956’da Kula/Manisa’da doğdu. Manisa Lisesi’ni (1974), İÜ Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1978). İÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde yüksek lisans (1992), Milli Mücadele Döneminde (1918-1922) Edebiyat Dergiciliği ve Dergilerde Edebî Tenkit teziyle doktora derecesi aldı (2000). Sümerbank’ta memur (1977-85), özel kurluşlarda yönetici (1985-1989), öğretmen (1990-1993) olarak çalıştı. Yedi İklim dergisinin kurucuları arasında yer aldı. Halen TDV İslam Ansiklopedisi Merkez İlim ve Redaksiyon Kurulu’nda (1993) bulundu. SÜ’nde öğretim görevliliğinden emekli oldu. Halen özel bir üniversitede ders veriyor. Edebiyat hayatına Hür Işık (Manisa) gazetesinde yayınlanan şiirleriyle başladı. Deneme, eleştiri, inceleme ve öyküleri Mavera, Yönelişler, Hece, Yedi İklim, İzlenim, Matbuat, İlmi Araştırmalar ve Kaşgar dergilerinde yer aldı. Öykü kitabı dışında Bir Duyarlığın Çağdaş Biçimleri (1985), Okumaya Giriş (1988), Çalışan Saat (1989), Toprağı İşleyen Kalem (1997), Edebiyatın Saklı Dili (2001),Türk Edebiyatında Üsküdar (2003), Şinasi (1997), Yahya Kemal Beyatlı (1998), Yürek Safında Bir Şair (2002) adlı adlı deneme, inceleme, eleştiri kitapları bulunmaktadır.

Öykü Kitapları:

Kayıp Hikâyeci

(İz, İstanbul 2000, 12 bir bağlam öykü: Araştırmacının Kitap İçin Yazdığı Önsöz; Tuhaf Bir Durum; Yolculuk; Size Kendimden Bahsedeyim; Dergi Yönetmeyi Seviyorum, Ama...; Beklenmeyen; Mihail; Sipariş Üzerine Yazılan Hikâye; Hikâyecinin Yargılanması; Hikâyecinin Karısı; Rapor; Ek: Asansör)