Menu
Öykücüler Sözlüğü • AHMET HİKMET

AHMET HİKMET

1870’de İstanbul’da doğdu. Müftüoğlu soyadını kullandı. Süleymaniye Mahalle Mektebi’ni, Dökmeciler’deki Taş Mektep’i, Aksaray’daki Mahmudiye Vakıf Rüşdiyesi’ni, Soğukçeşme Askeri Rüşdiyesi’ni ve Galatasaray Mekteb-i Sultanisi’ni bitirdi (1888). Tarımla ilgili Patates, kadın güzelliği ve cilt bakımıyla ilgili Tuvalet yahut Letâfet-i Aza adlı iki çeviriyle edebiyat dünyasına dahil oldu, 1893’ten itibaren Servet-i Fünun yazı ailesine katıldı. Hariciye Umur-i Şehbenderi (Konsolosluk hizmetleri) Kalemi’ne memur tayin olundu. Görevli olarak Marsilya, Pire ve Kafkasya’da bulundu. İstanbul’a döndüğünde ilk memuriyet yerinde Ser-halifeliği’ne atandı (1896) ve Meşrutiyet’e kadar Hariciye Nezareti merkezinde çalıştı. 1898’den 1908’e kadar Galatasaray Sultanisi’nde öğretmenlik de yaptı. Bir süre Nafia Nezareti Ticaret Müdiriyeti Umumisi’nde de bulunduktan sonra tekrar Hariciye Nezareti’ne döndü. 1913’te Peşte Başşehbenderi oldu (1913). 1918’de İstanbul’a döndü ve önce Abdülmecit Efendi’nin Ser-karinliği’ne atandı. Ankara’da Dışişleri Bakanlığı Konsolosluk Hizmetleri ve Ticaret Genel Müdürlüğü’ne getirildi (1926) ve aynı yıl içinde Dışişleri Bakanlığı Müsteşarlığı’na atandı. Anadolu - Bağdat Demiryolları ile Elektrik Şirketi İdare Meclisi azalıklarında bulundu. 19 Mayıs 1927 tarihinde İstanbul’da karaciğer kanserinden öldü. Öykü kitapları dışında Gönül Hanım (1920) adlı roman, “Bigâne Durmayınız Aşina: Ahmet Hikmet’in Mektup, Şiir ve Günlükleri” (Haz.: M. Kayahan Özgül, 1996) adlı günlük ve çeviri kitapları bulunan Ahmet Hikmet 1927’de İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

Leylâ Yâhut Bir Mecnunun İntikâmı

(Asır Kütüphanesi, İstanbul 1308/1891; 1 öykü: Sivas Vilayeti Kızıl Meşe Köyünde Saliha Hatun ile Kızı Leyla’nın Hikâyesi)

Haristan ve Gülistan

(Asır Kütüphanesi, İstanbul 1317; 2. basım: Kanaat Kütüphanesi, İstanbul 1324/1900; 22 öykü: Haristan ve Gülistan; Lane-i münkesir; Muamma-i dil; Çiçekler; Renkler; Saçlar; Bir Menekşenin Sergüzeşti; Hüsn-ü aşk; Nakiye Hala; Yeşil Yuva; Tevcih-i vecih; İlk Görücü – hasbihal-; Ah Şu Erkekler –hasbihal-; Yeğenim –hasbihal-; Süleha’nın Günahı; Zevk-i hayal; İki Mektup; Bir Damla Kan; Ninni; İstiyorum ki...; Nakarat; Leylaklar Açarken)

, Çağlayanlar

(Kitaphane-i Sudi, İstanbul 1338/1922; 2. basım: MEB, İstanbul 1971, 23 öykü: Türkeli Zeybeklerine; Alparslan Masalı; Yarayı Kanatan; Padişahım Alınız Menekşelerimi Veriniz Gülümü; Altın Ordu; Üzümcü; Sümbül Kokusu; Turhan Nasıl Çıldırdı; Ayşe Kızla Vato; Yatağan; Rahat Döşeği; Maviş; Bahar; Bayram; Gözyaşı Çeşmesi; Mâtemin Kuvveti; İnci; Yakarış; Âdem Bey’le Havvâ Hanım; Bekir ile Tekir; Dalâlet; Nur-u siyah; Asîl Ecnebi; Cesaret Et Oğlum Tayyareci Ol!)