Öykücüler Sözlüğü • AFİF YESARİ

AFİF YESARİ

1922’de İstanbul’da doğdu. Öykücü Mahmut Yesari’nin oğlu. İlkokulu bitirdikten sonra özel öğrenim gördü. Gezgin tiyatrolarda aktörlük yaptı. Çoğunluğu Mike Hammer imzalı yüzü aşkın dedektif romanları yazdı. Tanin, Son Havadis, Hürvatan, Dünya gazetelerinde, Hayat dergisinde gazeteci-yazar olarak çalıştı. İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda, özel tiyatrolarda ve kimi filmlerde rol aldı, radyo oyunları, skeçler, senaryolar yazdı Edebiyat hayatına 1940’lı yıllarda Yeni Edebiyat dergisinde yayınlanan öyküleriyle başladı. Öykü kitapları dışında Boşluk (1970), Boşluk 73 (1973) adlı şiir, Dudakları Barut Kokuyordu ( 1963), Şalter (1984) adlı roman, İşte Beyoğlu, Artist Olmak: Sinema Sanatı ile İlgili Çeşitli Konular (1965), Uzak: Düşünce Tiyatrosu Oyunu (1966), Düşünce Tiyatrosu (1966), Soytarının Biri: Düşünce Tiyatrosu Oyunu (1967), Tiyatro ve İnsan (1967), Olduğu Gibi (1968), Ruhlar Konuşuyor (1971), Hengame (1979), Çağlar Boyunca Büyü ve Büyücülük (1980), İstanbul Hatırası (1987) adlı inceleme, oyun ve anlatı, B. Backer ve R. Matheson’dan çeviri kitapları bulunan Arif Yesari 1989’da İstanbul’da öldü.

Öykü Kitapları:

(Sinan Matbaası ve Neşriyat Evi, İstanbul 1949, 32 öykü: Tren Yolu; Dar Sokak; Şeytan ve Flüt; İki Arkadaş; Hırsız; Beyaz Ev; Açlık; Konser; Sevgilim; Yalnızlık; Kırlangıçlar Gelince; Aktörün Hikayesi; Köşedeki Fener; Yorik’in Kafatası; Cinayeti Yazıyor; Mahallenin Şenliği; Şöhret; Cevaplı Mektuplar; Tercüme Bürosu; Bir Ana; “Uyuyan İnsan...”; San’at Aşkı; Günlük Notlar; Keman; İsimsiz Hikaye; “Evlilik Saadeti...”; “Kralın Dünüşü...”; Zafer Takı; Canlı Hatıralar; Zehir; Bir Gemi Geldi; Ve Tamamlayamadıklarım...)

(Sulhi Garan Matb., İstanbul 1954, 15 öykü: Hikayemiz; Parsa; Gaz Lambası; Yaşamak... Yaşamak...; Kahvede Saat Satan Adam; Sirenlerin Şarkısı; Ana... Ana...; Deniz Canavarı; Teksas’daki Çiftlik; Hafta Tatili; Cimdallı; İnsanlar ve Hikayeler; Baş ve Ayaklar; Takma Dişli Tanrıça; Zayıfın Gücü)

(Sander, İstanbul 1985, 31 öykü: İnsanlar ve Öyküler; Deniz Canavarı; Parsa; Ana... Ana...; Cimdallı; Hikayemiz; Kahvede Saat Satan Adam; Yaşamlarını Kazananlar; Tren Yolu; Yorik’in Kafatası; Benim Kitap Sergisi; Hafta Tatili; Gaz Lambası; Yaşamak... Yaşamak...; İzin Günü; Genelevdeki Ölüm; Ölümle Sonuçlanan Öyküler; Karanlık Öykü; Başlayışlar; Yarı Gecede Bir Tramvay; Güçsüzün Gücü; Dolmuşta; Pencere; Aradan Zaman Geçti; Ve Yazmak; Olur Böyle Şeyler; Sevmek; Bir Gün Daha; Sayılar; Güneşi Görmek; Özeleştirili Öykü ya da Stres Falan Filan)