TAMARA

Parmaklıklar ardı bir beden
Zamanın gitgide şeffaflaştırdığı Bir neden'in sınırladığı ruhun 


Açlığına gebedir
Doğuşuna yahut batışına şahitlik edemediği
Özgürlük gölgesi Güneş'in!

Bir bedeli vardır,
Büyük bir bedeli vardır esaretin,
Kimsesiz bırakılmış anıların âh'ı
Yankılanır duvarlardan
Sonsuz kez yansıyan aynalar gibidir
Bilinç;
Sonsuz kez sorgulanır neden'ler,
Pişmanlığa uzayan bir yol olur,
Sonsuz bir yol olur özgürlük;
Adı yoktur, neden'i yoktur
Özgürlüğün sınırı,
Ve yoktur
Sınırlayacak onu!

Parmaklıklar yalnız bedeni hapseder,
Ruh muktedirdir güneşin yirmi dört saate
Yayılmış ritüeline!

Gözlerden, görülenden öte
Bir mucizenin ilhamı ile anlamlı kalır kelimeler,
Kelimeler özgür kalır
Esarete sarf edilmiş her cümle ile;
Her şiir ile Tamara'ya uzar,
Adı, yahut neden'i olmayan bir özleme ışık tutar özgürlük!