ŞÜKÛFEZAR

kar ve ayazla

sel ve çamurla

sarmaş dolaş

kerelerce üşüdüm            

bekliyorum

bir türlü gün doğmadı odama

bütün çiçekleri alıp gitti bahar

avucumda kaldı susuzluğu çiçeklerin 

nerede saklanır kokusu IHLAMURUN

ıtırlığı FESLEĞENLERİN

deniz dalgalandı aklı mavilerde kalarak

uzaklığı sevdim güneş batarken

sırılsıklam eylüle tutuldum

GELİNCİK siyahından baktım

bir mateme yetişiyordu HATMİLER

BADEM tomurcuğuna sürgündü beyaz

meğer yanağımda solacakmış kızılca ayaz

temmuzda bile gelmeyecek yaz

tanımsız bir GÜL rengi sevdim 

o da yaz yeli ürpertisiymiş                        

ISIRGAN yeşili, yeşil koyusu nehir

umudu ve sessizliği içmiş

kimsenin ciddiye almadığı hüznüm

ağaçların sesi ve yağmurun iziymiş

bembeyaz bir yağmur içinde

PAPATYALAR incinmiş

üzgün kokarmış SARDUNYALAR

usulca ağlarmış, usulcacık

her damlasında bin keder

yalan yok

ben yine ilkbaharı bekliyorum

dolunayın çağırdığı kırkikindileri

PORTAKAL ÇİÇEĞİNİN kokusunu

dallarda KİRAZ ÇİÇEĞİNİ

ERGUVAN ağaçlarının

LEYLAKLARIN rengini

güneşin göğsünü emen GÜNEBAKANLARI

yüzümü döndüğüm duvarlarda açan BEGONVİLLERİ

yokuşlarımda yetişen SÜTLEĞEN öbeklerini

…

yaşamak budur işte

hadi gül biraz

GÜLLERDEN daha derin