KIŞ BAKIŞI

dışarı son çıktığımda

kar kaplamıştı yeri

şu anda karanlıkta sırtüstü yatan sen

o sabah kapıyı ardından usulca çekmiş

duruyorsun eşikte

haydi yola!

derken kar ışığıyla

aydınlanan manzara

bir kez daha usulca

çekilen kapının tıkırtısını ve

kar sessizliği duyarsın ve ancak 

bundan sonra başlar adımlar

bir günün keskin ışıltısında 

bir kış havasında

her şey yapılabilir

bir cümle başlayabilir

eşikte kenarda zirvede

kim ölür burada son güneşin tanelerini taşıyarak?

yanağında uykular koyu karanlığa tutunarak

baykuşa ortak

gidenlerin kalanlardan kopardıklarıyla

kim ölür burada son güneşin tanelerini taşıyarak?

gece gök gürlerken ölüm sancıları içinde

ellerinin arasında kıvılcımlı rüyalar

patlayacak ıstırabın gizemiyle

ateş saçarak pürüzlü bir flaşta 

fosforlu şüphelerin eşiğinde

her kim en son ölür burada

tüm sözleri bal peteğine sığdırarak

/Hey bu yolda en önde giden insan!    

bu gözler sadece geceyi bilir /sade geceyi

gece bütün köşelerinden çıkıp geldiğinde sokağın

gece şakaklarımda yangın olur /yüzümde kaynayan buz

simsiyah ağır uzun /üzerine koyu bir nalân

savrulmuş huzur/dünyadan yitik yeni gecenin karşısında

küçülmüş ve yılgın ve terk edilmiş kaldırımlara 

bu Nâlân

saatlerin darbeleri göğsümde ağır

henüz bilmiyorum nerede son/

dört duvarıyla bomboş bir yerde

çok az şeyle yaşarsın

hiçbir şeyin olmayışını

kendinden başka hiçbir şeyin

anlarsın

tozdan bir sanrı kütlesinde

hüznün tek solukta acı tat

her saat başı suyun uykusu çatlar

yüzündeki kıyıda dinmeden

/bir esintiyle sürüklenip yalpalayarak

hep gece içtim yağmuru

koştum /gördüm/ büyüdüm

ve buzda ve karda

ve sonra

gözlerimi yumdum/yüzümü soğuk çamura gömdüm

kara ağır bir toprak/bir kürek

bir dakikalık beyaz sessizliği buldum

bu karanlık işaretlerde gizlenmiş bir ışık/

gör!

bu bizim gerçeğimizdir

gani gani ölmeye yazgılıyız

son görüş son ışık son nefes

buğusuz berrak 

/ne isterdim?

ışık /içimde akan göz

neydin? 

bir sesli sevinç

ve sen sevginin soluğu

soluğumu coşturan nehir

bana doğru ak!

bana doğru ak!

bana doğru ak!

ak

    ak 

        ak

kumun duasında bu ayaklar

denizi yeniden tanısın

güneşe yeniden alışsın gözlerim/

istediğin kadar güneş

gökyüzü senindir