SONSUZLUK PARKI

Bulutların ardında gözü yaşlı şehir
Akıtır derdini yürek kipine
Sen ey su gibi yumuşak berrak fikir
Yakışırsın yaratılmışların en sevimlisine
Bulutların ardında o çatık şehir
Duyurur kıvılcımını öteler ötesine

Dürtülerin boynunu eğerekten bir sabah
Çık gel fırtınadan en koyu renklerime
Alev alev yansın parmak uçların
Dokunsun ağıtın en katı yerlerime
Sevdiğini yek başına ko da gel özüm
Gel ki sonsuzluk parkında dayanasın dizime.