gözlerime inen durgun gecenin absürt örtüsü bu.
uyu.
deseni sehere atıftan.
güneşe yazılan şarkıların karşıt hâreleri.
oku.
bakmaktan bir türlü cayılmayan,
manzaraların nezâket yoksunluğu.
uyu.
binaların denizi tehdit eden alakasız heybeti.
uyu.
özlemi çekilen her yerin havası sıkıştı yüreğimde.
gidilmemiş yolların yorgunuyum,
uzak olan sançtı beni de.
uyanma.
oysa hep televizyonlu babalar dururdu benim fikrimde.
saçlarımı okşayan meraklı soruları
kanepeden akar
halıların altında birikirdi.
çocuklar sabahları kalkınca
şevkat buharı kalırdı pencerelerde.
uyu.
şimdi korkunca anne eteğine yapışmayan kollarım
dünyayı boğazlıyor.
ben uzayın yuvasıyım.
boşluğa sarındım.
ağlak bebeklerin hıçkırıklarını kulaklarıma soludum.
artık geceler zifiri sessizlik.
uyu.
şimdilerin kitabı katil bombalar.
her akşam yataklarımızda okutup
özetini çıkarttılar.
korkma sakın.
evet çelme takan evrensel bir karanlık geçiyor berrak hayallerimizden.
ayaklara takılan bu kötücül soğuk,
mutlu çocukların huzurlu esnemelerini çorap yapalım.
sıcak ol dünya.
annelerin omuzlarına iğnelenmiş al bayrak gibi dalgalı örtüsü.
kıvıl kıvıl perdelerin cam önüne asil düşüşü.
uyu.
bayrak değil mi vatanı nâmahrem kahpe gözlerden örten ?
yiğidin cengâver eli değil mi toprakları mübârek eden?
boyunsuz kirpiklerimin yüzüme gururlu eğilmesi.
gözlerini kapat.
biraz uyu.