NASIR

ey ortadoğu!
senin için nedir şimdi çarmıh
bu savaşta kıyameti muştulayan
benim için nedir göğe ağmak
Sidretü’l-Müntehâ nedir mesela
bir çocuk için intifada bir taş için
merak ediyorum tüm bunları bağışla
Ramallah! Aman Yarabbim! nasıl
nasıl bir şehir adıdır insan
yeryüzünde olduğunu unutabilir
hicretten sonra bin dört yüz otuz iki kere
mehdiyi bir muska gibi bekleyen
boynundan öpüyorum

ey ortadoğu!
ölüm migrenli kadınlar gibi gergin
iplere assa da çocukların kefenlerini
yine de göğünde küfrü ablukaya alarak
yükseliyor her sabah ezan zan altında
bırakılan bir peygamber gibi suya
kıyama kalkıyorsun

ey Ortadoğu!
sen Kudüs’sün
sakın unutma
Allah Kuddûs’tür