LÜZUMSUZ ANILAR KATALOGU
ı
gece! benim makpelâ mağaram
elimde meşâlem; serseri kelimeler
ardıma serptiğim yaşama sevincim
ve içimde, üstüne basa basa öldürdüğüm yığınla heyecan
düşmeden dönüş yollarına
isli gölgeler ve yanmış sözler geçirip
karanlık dehlizlerimin nemli duvarlarından
geriye bakmadan yürümüş
böyle kurtulmuşum, kazara
soluksuz bıraktığım yarasalarımdan
oysa büyüdükçe ben, büyüyecek aykırı düşüncelerimi
birer birer kemirsinler diye
özenle besleyip, daha küçüklükten bırakmışlarmış içime
kaygan, kaypak kavramlarını, kanlı kurtçuklarını
huzurlarında, modernizmin
dolgun memelerini emmemekten
büyük zafiyet geçirmişmiş, zaten zayıf bünyem
ve henüz çağdaş dünya(!)ya gürbüz döller vermeden
/geleceğim/miş içime ölen
dediklerine göre, ölsem de lakin
baş mezesi yine benmişim
bir kuşsütü eksik sofralarının
leşim, rejimlerine gübre
ve bigüzel yağ sürecekmiş ekmeklerine
demek, şu keskindiş sırtlanlarımca
doğumumla başlatılmış sürek avım
eğer yakalansaymışım
katalizör olacakmış attığım her adım
ve varlığım; zincirleme imhâ tepkimelerine
ıı
şükür; akl-ı evvellikte tescil ettirmişim beş karış havada aklımı
uzlaşmazlığımın ilkini, ilkokulda en başöğretmene
lisede felsefe, fakültede (d)evrim(!) âşığı hocalarıma
bir de o, ağzının kalabalığına aldırmayıp
yüzündeki o müthiş yaratılış güzelliğine aldandığım
içi boş kızın, güzel gülen gözlerinden
zor geri aldığım ve bir daha da hiç kullanmadığım
ayran gönül; ağzı açık hayranlığımı..
yoksa ben, d/evrimi, tıpkı /nutuk/ gibi
baştan sona, harfi harfine de ezberlemişken
her biri ısrarla olur olmaz
niye Darvin tükürecekti yüzüme
hiç anlayamayacaktım!
oysa dövme çelikten çomak değildi elim
yine de, zehirli kovanlarına korkusuzca uzatıp
dik bakıp, gerçeğe kör gözlerine
kahve keyiflerine yaklaşma cesareti göstermişim
ki bu, akşam öğününe uzanmakla aynı şeymiş
büyük, aç ve aristokrat bir timsahın
nazarlarında bu yüzden /asosyal ve sosyopat kimlik/
lûgatlerine sığmayan, bilemedin
iki, belki üç hece fazlası
/hercai/, /uç/, /anarko/ bir kelimeymişim
bundanmış, kapılardan kovulmuşluğu /c/ismimin
ve kontenjandan işleyişi defterlerine
hem, dünden düşmeyişleri gündemlerinden
kapkaralığı, şu sicilimin
şunları ilk gençlikte
üstüme titreyip, onca ihtimam gösterdikleri hâlde
hani, magazinel yaşam nedir; hiç bilmeyişim
o kokuşuk geyik dergileriyle bir işimin
bir artist yokluğu acısı çekmeyişi, hayallerimin
kafesimde gizli gizli bir idol beslememişliğim
cüzdanımdan, tapındığım bir şarkıcı adının çıkmayışı
beleş, stat konserlerine bayılmayışım
ve derdimin kimsenin derdinde
bir bayılanımın da olmayışı huylandırmış
üstüne; içimde, o büyük futbol aşkından tek eser yokmuş
işte bu, daha da kudurtmuş, toplum mühendislerimi
ayrıca, suçlarım arasında, öğün aralarına
/özel zevk/ koleksiyonu ve /tatlı anılar katalogu/ almamak
ve şen şakrak, şuh meclislerinden
anlık ve dul heyecanlar aşırmaktan şiddetle kaçınmak
bir de, müstakbel ve ulusal dert ortağı bir güzin ablaya
rumuzsuz, baygın mektuplar yazmamak da varmış
bundan daha fazlası
adıma cömertçe(!) kestikleri
ömür boyu sınırsız kredili itaat çeklerini
zorunlu ihtiyaç duymam gereken bir zamanda
çekmecemde kayıtsızca karşılıksız tutuşummuş
bunlar yetmezmiş gibi, bir de
içimde, mağrur fiyakalar için son derece tehlikeli
iğdiş edemedikleri şu illegal özgürlük şehvetimle
tuşları fildişi, lambalı bir antika radyodan
gizli gizli yeraltı şarkıları dinlemem
yani şu yasa/k/ koyucularımın gözleri önünde
göz göre göre şu /yasak aşk/ı yaşamam
daha da büyütmüş suçlarımı
tuz-biber ekmiş, o büyük nefretlerine
ne yazıkmış oysa
park kanepelerinde unutulmuş eski gazeteleri
mikroplu bir mendili tutar gibi, ucundan
okumadan fal köşelerini
kıvırıp katlayıp, uçurtmalar yaparak geçen veletliğime
/b/elimde silahım; kavgada kaybettiğim gençliğime
meğer ben, sundukları kıyasıya eğlenceli(!) şu hayata karşı
ne zevksizmişim?!
hani dik/ler/ine gidip, sivri yanları içlerine fena batan
iş/ler/ine gelmeyen güzel şeyleri hep pas geçilen
geleceğine fal tutulup, üstüne çoklu bahisler oynanan
hayatına yazı-tura atılan ve hep dikine düşen adamsan
kızgın namlu uçlarına hep hazır olmalısın, lelia!
