anla artık

her akşam tahliye olduğunda işten
ışıklı caddelerin göz
alıcılığından hızla geçerek
elinde yol üstü marketten alınmış günlük süt
ve mahalle fırınından, sıcak ekmek
süt senin, ekmek /baba/nın
bakıcı kadın gittiğinde, hep /baba/ya kalırsın...
..
henüz karnın tok, altın temiz
uykudasın..
sütün hazırdır ve acemi
geceleri hep aynı saatlerde
uyanırsın
uyandığında /baba/ hep yanındadır
ama sen hep, /koku/nu sorarsın..
şirin seslerin, gülücüklerin dağılırken etrafa
bin beter, kurşun olur adama
yaralarsın..
dolanırken hüznün derin çizgiler açtığı yüzünü
o minik parmakların
ıslak yanaklarında bir /anne/nin, o ipeksi yumuşaklığını ararsın..
anla artık bebek
babaların sert sakalları vardır!