KUTSAL ŞİİR

1.

Senin için yaptığım 

Hiçbir şeyden pişman değilim Türkiye. 

Senin için yattığım hastaneden

Görüntülerden ve seslerden ve sanrılardan

Pişman değilim.

Kırılan kemiklerimden

Topuklarıma batan dikenlerden

Ve hiç pişman değilim

Beynime yediğim elektrikten. 

2.

İnsan iş güç sahibi olunca

Ve evlenince artık

Koynuna girince

Patronunun ve karısının

Seni daha çok seviyor Türkiye

Ve daha çok öfkeleniyor sana

Nevri dönüyor

Ayranı kabarıyor

Haritası şaşıyor.

3.

Ahmet Hamdi yok

Mehmet Kaplan yok

Dergâh yok.

Yeni yavşak liberaller yok

Aydınlar yok, entelektüeller yok

Münevverler yok.

Bir sen varsın işte bir de ben.

Hastane bahçesinde

Bağcıklarım ve kalemlerim

Elimden alınmış

Güvenlik görevlisinin gözetiminde

Adımlarken 

Kavak ağaçlarının arasında

Bir sen varsın işte bir de ben.

Patronun odasından çıkarken

Son dakkaya basarken

Son revizeyi verirken 

Bir sen varsın işte bir de ben.

4.

Yaşıtlarım sokak ortasında

Vurulurken ve dağlarda 

Bir kez olsun çekmedim kafayı

Esrar bilmedim

Bıyık burmadım kaldırımlarda.

Şamata demedim

Curcuna demedim

Tutturmadım

Sivil ve karaşın diye

Atam özüm bir saydım

Cümhuriyet ile Osmanoğlu’nu.

Sözünü ikilettim doktorumun

Senin için okudum okudumsa bunca adamı

Küçükömer'e ve Kemal Tahir'e ve Ece Ayhan'a

Senin için katlandım katlandımsa.

Defterini dürdüm, kalemini kestim, tortop ettim

Senin için Baba İlyas ile Pir Sultan’ın.

Adımlarımın sahibi sensin – pişman değilim. 

5.

Töbe ki kararıp 

Yas bağlamadım Türkiye.

İsyan etmedim devr-i zamana.

Kendimi, kendim için yakmadım.

Alınyazım bildim şiiri

Ali'den ve Zülfikar’dan 

Miras bildim alınyazıma.

Bahsetmedim bile

Ortodoks Oğlanlar Korosu’ndan 

Oda Müziğinden ve Orta Doğu Kantatlarından.

“Hümanist Fikret’in 

Hristiyan oğlu Haluk”tan bile bahsetmedim 

Bahsetmiyorum Türkiye.

Kendi kendime konuşuyorum – geçiyor. 

Oy veriyorum – geçiyor 

İnsan bazen 

Kendini değerli bile hissediyor karşında – geçiyor. 

6.

Senin hiçbir zaman

Melek olmayacağını biliyorum Türkiye.

Hiçbir zaman melekleşmeyeceksin – melekleşme.

Ama gene de  

Bir parça irade

Ve bolca umuttan yaratıldık Türkiye. 

Namık Kemal’den ve Akif’ten ve Nazım’dan

Yaratıldık Türkiye…

KUTSAL KORO:

Kutsal! Kutsal! Kutsal! Kutsal! Kutsal! Kutsal! 

Kutsal! Kutsal! Kutsal! Kutsal! Kutsal! 

Kutsal! Kutsal! Kutsal! Kutsal!

Türkiye kutsaldır! Türkiye’nin Ruhu kutsal!

Tanzimat kutsal Meşrutiyet kutsal

Birinci Meclis kutsal Birinci Cumhuriyet Kutsal.

Servet-i Fünun kutsal Fecr-i Ati kutsal

Beş Hececiler kutsal Yedi Meş’ale kutsal.

Yahya Kemal ve Haşim kutsal

Faruk Nafiz ve Orhan Veli kutsal

Karakoç ve Cemal Süreya kutsal

Attilâ İlhan ve Ahmet Oktay kutsal

Zarifoğlu ve Arap komiserin oğlu kutsal

...................................................

Hepsi kutsaldır her şey kutsal.

Mavi Anadolucular değil ama

Azra Erhat değil Melih Cevdet değil

Hasan Âli değil Ataç değil

Türk-Yunan Dostluk Akşamları değil

Tercüme Bürosu ve Açık Toplum değil.

Sıfır ironi! İroni yok burda

Çaldım diye malını

Hak verecek değilim ya

Ayyaş Yahudi bir Amerikalıya.

Hem Yahudiler 

Öyle insanlardır ki Yahudiler  

Adımlarını

Ağır aksak adımlayalım isterler 

İsterler hepimizin.

Kırılmazlar Yahudiler. 

7.

Gerçekten iyiliğimizi istiyorsun

Biliyorum Türkiye.

Harbetmek istiyorsan et

Masaya oturacaksan otur.

Sen de biliyorsun 

Ellerimizi ensede bağlayıp 

Önüne düşmeyeceğiz onların.

Yüz yıl önce düşmedik – biliyorsun

Yuvamızı kendi ellerimizle 

Ateşe verdik de

Yar etmedik ite çakala.

Tutup da kollarından biz kaldırdık seni

Bunu da biliyorsun Türkiye

Dizlerine üfledik

Saçlarını taradık

Su çarptık yüzüne – biliyorsun. 

8.

Bu işin şakası yok tarihi var Türkiye

Sosyolojisi var, ekonomisi var, şiiri var.

Kimmiş demedim hiç Türkiye

Zihnimi hep bir şekilde bir yolunu bulup da

Bölük pörçük eden kimmiş. 

Yalnız sana koştum Türkiye

Atalarımın şiire taptım

Şovenist takıldım

Hamaset yaptım.

Sanat arzusu’nu ve yazın’ı ve Dil’i 

Senin için pul eyledim 

Kaçtı masamdan

Bir zamanlar ağzıma bakan şuara. 

Kendi kuyuma

Kendi kemiklerimi 

Kendim yetiştirdim.

Yalnız buna izin verdin 

Türkiye.

9.

Senin için şimdi  

Bir hiç bile değilim Türkiye.