KORKUYORUM

SEVGİLİ DOST’A

gerçekler titretiyor kalemimi

korkuyorum sistemin çarkına müdahale etmekten

korkuyorum bir cezaya çarptırılmaktan

bundandır titriyor elim yazarken idam emrimi

sehpa, urgan ve cellat

son köşeleri hayat üçgenimin

filmdi hayat yaşandı ve bitti

hüsrana gömülen kalplerle doldu

kalpler atmaz oldu filmin sonunda

yaşam bitince kavradım çoğu şeyi

ölmek duygusuymuş bizi yaşatan

sevmekmiş nefse müdahale

tanrı varmış, cennet cehennem bizim içinmiş

geride bırakılan sınıflar burada aşıldı doğrusu

hani eski zamanların birinde

sınırlı zihnin sınırı konulmuştu ya

o zamana döndü sınıflar, sınıfsızlığa…

insanlar yaşar ve ölürmüş

bilinmeyen elbet bilinirmiş

ölmek aşkla, sevmek yaşamakla son bulurmuş