katli vacip

kan kızıllığında doğuyor güneş

kuşlar bir bir düşüyor mavi gökten

çocuklar ağlayarak uyanıyor uykusundan

anne sıcaklığına aç kalmış

soğuktan göğsü küçülmüş çocukların

ne beyaz kefen ne ceset torbası bu şehri arındırır

yağarken üstüne her saniye bombalar

dolarken her saniye dehlizlerinde kızıl kanlar

ismi henüz konulmamış kitapları sana vermeyeceğim

hayır çocuk yeşillik boğmaz gözlerini

bir eski şarkı çalar kulaklarında

sevmek ceset torbalarında yatan gönüllerde bitmez asla

sevmek her ölümde düğümlenir

yağan yağmurun buğusunda

limanları sislenir toz bulutundan

ben gece göğsüm elimde dolaşırım limanda

göğsünden uçururum beyaz güvercinleri sevgilime

ne günlerde

                 ne haftalarda

saklıdır gençliğim

katlim vaciptir

benim

tanklarla girilmiş evlerde yeniden yeşermez sevgiler

yeniden yanmaz ocaklar

tütmez bacalarında duman

ne yıkılmış bir duvara yaslanır uyurum

ne sisli havada limanda sevgilimin koynuna girerim