kesik aşk

Saçların ve biteviye kıvrılan raylar
geç gelir akşam çünkü yağmur;
uzak şehirlerde büyümektedir ancak
bir yağmur, yoğun ve ince
kediler üşüşür raylara keyfince
bizi çoğaltan bu yağmur, bu küçük deniz
sıra sıra vagonlar, ip cambazları
genç ölmeyi telkin eder bir akşam
saçların ıslandıkça gürleşir
tekin olmayan ıslıklar sokağında
ne bir şenlik bahsi duyulur
ne mümbit topraklarda ekin, uzaktan

Can verir kediler ateşe karşı
hoyrattır soframıza buyuran veda
ateşin dibinde sır
kirli ve ılık bir kan barındırır
suya vurur ellerin sonra
suda kırpılmış çocuk resimleri
terk etmeli şehrin yağız evlerini
ruhuna dervişlik düşünce aşkın
ve yağmur bütün hızıyla
mavi lezzet katar aşa
her kesik aşkı denizle büyütmeli