İSMAİL OLMAK VERİR Mİ FAYDA

Sahteden gücü olana itaat,

Doğuştan verilmemiş bir zorluktu bana.

Adaletsizlikle adaletin tesis edilemeyeceğini,

Bilmek çoktandır çileden çıkarırdı benimi.

İnsanlığın mertebeleri de ağaçlar gibi

Binaların alçağında kalmıştı.

Nicedir kavratılmıştı da susmak düşmüştü payıma.

Anlayan olmazdı zira konuşsam da.

Akıbeti belirsiz kaç zalim,

Zulmü ile âbâd oldu,

Bir yiğit çıkıp da bakamadı diğer yana.

Başkalığın bedeli dışlanmak olsa yalnızca,

Katlanılır elbet lakin

Kaç can alındı derisinin rengi için

Bilenler ses etmedi.

Ses çıkaranlar,

Hiç mi hiç umursanmadı bu tarafta.

Her bayram gelir fikrime:

Şehrin şu aşikâr ama görünmek istenmeyen tarafına,

Bir koç olarak indirilsem,

Unutulmuş hakikatleri yeniden hatırlatsam;

Belki insan kanı ile boyamaktan vazgeçerlerdi sokakları.

Kim bilir merhameti anımsarlardı belki.

Belki de hiç aldırmazlardı.

Boyun büküp geri dönmek düşerdi bahtıma.