Menu
GİDEMEYİŞ
Şiir • GİDEMEYİŞ

GİDEMEYİŞ

Dilimizde utanan kuşlar küs kaldı

soludu şebboylar zehirle

duvarlar göçtü ömre keder sahnemize

Her neye baksak içimiz yas kaldı

geceye ve sabaha yazılar bırakıp gidelim


Bir yanımız madem kalıntı, küf

Bir yanımız mecburi kamplar, hırs

gidelim


Çiğ dilli insanlar köpürüyor nemrut ellerle

Biz bıraktık, göç ettik derken turnalar gülüyor bize

Gülüyor kanında boğulmayan çığırtkan kalemler, yüzler

Havlayan köpek, susan tosbağa, deliler bakıp duruyor

Biz diyorum sahi göç ettik

Suratı asılıyor ailenin, kameranın ve sözün


Metro, otobüs, dağ

Maske, tebessüm, uçak

Diyorum biz gidiyoruz

Sular şebeke, asfalt kafes, yüzler çevrik

Sus emri

Sustukça insan, susmak kadar öfke

Öfke kadar adacıklarda sus

Bir yanımız püskürtülmüş, bir yanımız suskun

ERTAN

Ertan Örgen 1969 yılında Konya'da dünyaya gelmiştir. Selçuk Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünden mezun olmuştur. Selçuk Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde yüksek lisans ve doktora eğitimini tamamlamıştır. Araştırma & Başvuru Kitapları, Deneme, Divan Edebiyatı & Halk Edebiyatı kategorilerinde eserler kaleme almıştır. Yazar hala  Balıkesir Üniversitesinde öğretim üyesi olarak görev yapmaktadır. 

Daha fazla görüntüle
Diğer Yazıları