DÜNYADAN IRAK BİR ŞEHİR

DÜNYADAN IRAK BİR ŞEHİR

 LCD ekran sihirli kutularıyla

Binlerce TV kanalında açık öğretim

Dünyaya açılan ‘cam’ kapılarıyla

Ve övündükleri bütün yığınlarıyla

Profesör kesilmiş tüm generaller

Dersini okutuyorlar Holokost’un

Pervasız zulüm seanslarıyla

Adolf’un sözde kifayetsizliğini 

Gözlerine sokuyorlar ebleh müdafilerinin

Gazze semalarındaki devasa

‘Soykırımda önderlik’ lansmanlarıyla

Führer’in kemiklerini sızlatıyorlar

Geçmişini unutanların genosit seviciliği

İnanç haritalarında kopkoyu nefret

Çini mürekkebi misali

Kazulet kara bir leke

Orta Doğu’nun mütereddit kalbinde

Arz-ı Mev’ud erekleri

Çocukları katleden yürekleri

Kapkaradır        

Ekâbir bakışlar görmez o karanlığı

Avuçlarında körpe sıcaklıklar barınmaz

Umursamaz budunlara değmez ateş

Gazze yanar kalplerinde duyarsızlığın serinliği

Aşılmaz duvarlar gerisindeyiz

Zamanın yitimidir aldığımız bu nefes

Dünyadan ırak koca bir şehir bikes

İlk kıblemiz Selahaddin’in yadigârı

Mazlum milyonlara açık mahbes

Varsın garkad ağaçlığına soyunsunlar

Çalıyı dolansınlar kısa günün kârı

Enkaz altındaki toplu merkatleriyle  

Her gün nüfusu artan meyyitler yurdu için 

Kılları kıpırdamıyor devletlilerin, niçin

Eylemsizlikleri dönüşecek elbet birer urgana

Ve dolanacak bir gün kendi ayaklarına

O gün ‘Her koyun kendi bacağından asılacak’  

Ve menkıbeler ereni meczup(!) Behlül Dânâ’ya

Selam çakılacak

Zevale durmuş ümmete bakıyor masum yüzler  

Durağanlığımız cehde alışkın sinelerine yabancı

Elimizdeki maziden kalan sıcak bir tortu

Ve hayaliyle övünmek çocuksu bir avuntu

Meyyiti müteharrikler nabzı alınanlar yani

Üzerine ölü toprağı serpilmiş olanlar hani

Vaktidir azat olmanın yüzyıllık esrikliğimizden  

Ve tarih sahnesindeki hazin devrikliğimizden

Yekinip bir resetlesek uyuşan beyinlerimizi

Ve cemetsek yeniden iki asil kimliğimizi